خبرایران :اسناد تازه‌ای که ادوارد اسنودن افشا کرده نشان می‌دهد که "آژانس امنیت ملی آمریکا" به همراهی "مرکز ارتباطات دولتی بریتانیا" برای جاسوسی و دسترسی به اطلاعات کاربران از بازی‌های اینترنتی محبوبی مثل "انگری بردز" استفاده کرده‌اند.
به گزارش خبرایران ؛ این اسناد که در روزنامه "نیویورک تایمز" و "گاردین" منتشر شد، حاکی از آن است که اپلیکیشن‌های بازی‌های اینترنتی، نقشه‌ها و شبکه‌های اجتماعی که در تقریبا همه‌ی گوشی‌های هوشمند نصب و استفاده می‌شود، یکی از منابع جاسوسی و جمع‌آوری اطلاعات برای آژانس امنیت ملی آمریکاست. اسناد تازه می‌گوید سرویس‌های امنیتی با استفاده از این اپلیکیشن‌ها می‌توانند اطلاعات شخصی متنوع کاربران از محل تردد تا عقاید سیاسی و گرایش‌های جنسی آن‌ها را جمع‌آوری و بررسی کنند.
"انگری بردز" یکی از محبوب‌ترین بازی‌های اینترنتی است که تا به حال بر روی بیش از ۱ میلیارد و ۷۰۰ میلیون گوشی هوشمند دانلود و نصب شده است. اسناد تازه مشخص نکرده که ابعاد جاسوسی از طریق اپلیکشن‌های محبوب بازی و شبکه‌های اجتماعی تا چه حد بوده است؛ اما تاکید می‌کند که آژانس امنیت ملی آمریکا و مرکز ارتباطات دولتی بریتانیا به شکل مداوم از این امکان و نقشه‌های گوگل برای ردیابی و جمع‌آوری داده‌های کاربران استفاده کردا‌ند. مرکز ارتباطات دولتی بریتانیا در این اسناد تاکید کرده که اطلاعات هرکس که از "گوگل مپ" بر روی تلفن هوشمند استفاده می‌کند، قابل پی‌گیری و ثبت است.
سازمان امنیت ملی آمریکا درباره‌ی این افشاگری تازه هنوز موضع‌گیری نکرده است. بااین‌حال روز دوشنبه یک سخنگوی این نهاد امنیتی و اطلاعاتی گفت که اطلاعات کاربرانی که به دلایل امنیتی مظنون و تحت تعقیب نیستند، برای این آژانس قابل توجه و جالب نیست. بیانیه‌ی این نهاد اطلاعاتی و امنیتی که در همین روز منتشر شد نیز تاکید کرد:« ما تنها اطلاعاتی را جمع‌آوری می‌کنیم که قانون به ما اجازه داده است. این داده‌ها برای پی‌گیری و شناسایی یا بررسی مظنونین به اقدامات مخل امنیت جمع‌آوری می‌شود.» در بسیاری از اسنادی که اسنودن پیش از این افشا کرد، علاقه‌ی آژانس امنیت ملی آمریکا و نهادهای شریک در کشورهای دیگر برای ردیابی یا جمع‌آوری داده‌های کاربران بر روی تلفن‌های همراه‌شان علنی شد.
در همین حال به نوشته روزنامه «نیویورک تایمز»، ذکر یک مثال برای درک حجم اطلاعات جمع‌آوری شده توسط دو دستگاه اطلاعاتی یاد شد کمک می کند: در سال ۲۰۰۹، سازمان‌های جاسوسی آمریکا و بریتانیا هر کدام به صورت جداگانه طرح ضربتی تحلیل بخش کوچکی از بانک داده‌های مربوط به کاربران تلفن های همراه خود را کلید زدند. تنها برای پردازش داده‌های جمع شده سازمان امنیت ملیِ آمریکا در طول یک ماه، به ۱۲۰ دستگاه رایانه نیاز بود که در نهایت یک فهرستِ سوژه ۸۶۱۵۶۵۰ عددی به دست داد، - سوژه یعنی آن دسته از کاربران که به دلایلی برای دستگاه امنیتی جالب توجه هستند. قرینه همین تحلیل در مرکز ارتباطات دولتی بریتانیا نیز انجام شد که در آنجا بررسی داده ها در نهایت ۲۴۷۶۰۲۸۹ نفر را در غربال نهایی برای بررسی اطلاعاتی بیشتر پیشنهاد کرد.