خبرایران:چند روز از حادثه تلخ واژگونی اتوبوس دانش آموزان هرمزگانی گذشت، چند روزی که برای بازماندگانشان همانند سال ها گذشت به امید روزی که دیگر شاهد وقوع چنین حوادث ناگواری نباشند.
گر چه هیچ گاه نمی توان جلوی وقوع حوادث را گرفت و چاره ای جز تسلیم در برابر مشیت الهی نیست، اما بدون شک برنامه ریزی و اندیشیدن تمهدیدات لازم برای جلوگیری از رخداد سوانح کار دشواری نیست و می توان با کمی دلسوزی و دقت نسبت به این کار همت کرد.
با این حال نکته ای که همیشه در این موارد جامعه را آزار داده و می دهد، فرهنگ عذر خواهی و پذیرش تقصیر گناه است که متاسفانه در بین مسوولان ایرانی به هیچ وجه جا نیفتاده و اصلا میانه خوبی با آن ندارند! وقتی فرزندان این مملکت به راحتی یک آب خوردن بدون برنامه ریزی صحیح راهی اردوی مرگ می شوند و صدای هیچ کس هم در نمی آید، باید به حال و روز برخی مدیران ارشد نظام تاسف خورد که چگونه از کنار مرگ آینده سازان این مملکت به راحتی می گذرند تا چند روزی دیگر در مسند قدرت باقی بمانند.
همه مطلع شدند که برخی از دانش آموزان متاسفانه بدون رضایتنامه و اجازه کتبی والدین عازم این اردو شدند که اگر پس از تحقیقات انجام شده صحت این خبر مشخص شود، واقعا برای دولت و وزارت آموزش و پرورشش باید گریست که چنین وضعیتی دارند.از این موضوع که بگذریم معلوم نیست بالاخره چرا در این مملکت یک مقام مسوول نباید به خاطر وقوع حادثه ای تلخ از مردم و بازماندگان آنها عذرخواهی کنند؟
مگر این مقام های دنیوی برای خدمت به مردم نیست که البته هست، و مگر پذیرش این پست ها از سوس مسوولان همواره یک تکلیه به حساب نمی آید که البته باز هم باید این گونه باشد، پس چرا هیچ کدام از آقایان جرات عذر خواهی از مردم را در چنین مواقعی ندارند؟
ظاهرا تشنگی قدرت به جای شیفنگی خدمت در تار و پود برخی مدیران ارشد رخنه کرده به طوری که حتی پذیرش تقصیر را بهانه ای برای دوری از قدرت و مسوولیت قلمداد می کنند. هر چند مردم از وزیر تازه وارد اننظار عذر خواهی ندارند، اما پذیرش تقصیر از سوی مقامات بالاتر و دولت حداقل گام کوچکی برای التیام دردهای بی شمار داغدارانی است که فرزندان خود را قربانی بی برنامه گی مسوولان کردند.
به گفته برخی از نزدیکان قربانیان این حادثه، دختران فرزانه را بدون برنامه به مسلخ مرگ بردند بدون آنکه کک بعضی ها بگزد!