به گزارش خبرایران، مصطفی محدثی خراسانی شاعر آیینی در گفت و گو با خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری درباره چگونگی حضور مفاهیم دینی و مذهبی در ادبیات كشورمان، اظهار كرد: در آمیختگی ادبیات با مفاهیم، مبانی و آموزه های اسلامی و قرآنی به قدری مشهود است كه چه در تاریخ شعر فارسی و چه در شعرهای ناب معاصر به جای این كه تلاش كنیم ببینیم كدام آثار و شاعران مذهبی است باید تلاش كنیم و ببینیم كدام آثار مذهبی نیستند.
وی ادامه داد: خاستگاه ادبیات ما دینی است و شعر فارسی را شعر عرفانی می دانیم و قله های امروز شعر فارسی هم در راه معرفت می تازند. این درست نیست كه فقط شعرهایی كه ویترین مذهبی دارند به عنوان آیینی بدانیم.
محدثی با اشاره به این كه بسیاری از آثار منتشره در حوزه شعر را جزء شعرهای مذهبی می توان برشمرد، اظهار كرد: خاستگاه و تفكر شاعر ایرانی، اسلامی و قرآن است. در تاریخ ادبیات نیز بیشتر آثار بزرگان محتوای دین و مذهب داشته اند. كدام بزرگ شعر فارسی را سراغ دارید كه آثارش ماندگار شده و آن را نتوانید به قرآن متصل كنید؟
این شاعر با تاكید بر این كه شاعرانی كه جدا از هیاهوهای رسانه ای شانس ماندگاری پیدا می كنند شاعران مذهبی هستند، عنوان كرد: زمان كه بگذرد و امواج تبلیغاتی فروكش كند مشخص می شود كه چه اشعاری و چه شاعرانی ماندگار می شوند.
او تاكید كرد: به شاعران 30، 40 سال اخیر كه نگاه می كنید، می بینید كه بر روی برخی چهره ها خیلی تبلیغات شده كه آن ها را چهره های جهانی معرفی كنند و به بهانه جایزه هایی مانند نوبل و غیره آثار آن ها را ماندگار نشان دهند.
وی با اشاره به چهره های شاخص شعر كشور در دوران پس از انقلاب اسلامی گفت: پس از انقلاب نیز شخصیت هایی همچون قیصر امین پور، سید حسن حسینی و علی معلم احساس می شود چهره های جریان سازی هستند كه از همین الان تشعشعات ماندگاری را در آثار آن ها می توان دید. بین نسل جوان هم آثار چشم گیری می بینیم كه این ها چون هنوز در ابتدای راه هستند قضاوت در موردشان زود است. البته بارقه های امید را در آثار جوانان می بینم.