خبر ایران: فیلم سینمایی «گناهکاران» مشکلات، معضلات و فساد یک جامعه را برای مخاطبان عیان می‌کند و به نوعی به مخاطب تاکید می‌کند که یک فرد آلوده و مشکل دارمی تواند کل یک جامعه را آلوده کند.
فیلم سینمایی «گناهکاران» به کارگردانی و تهیه کنندگی «فرامرز قریبیان» درباره پلیس پا به سنت گذاشته و مسنی به نام «تدین» با بازی «فرامرز قریبیان» است که تا حدودی رفتار تندی با متهمین دارد. وی بتازگی در پیگیری‌های خود مرتکب تخلف شده و به همین دلیل رؤسای وی در اداره، در پرونده قتل دختری به نام «آسمان» با بازی «بهاره کیان افشار» یک پلیس جوان و حرفه‌ای را با بازی «رامبد جوان» به عنوان مراقب و همکار با او همراه می‌کنند. پلیس جوان در گذشته به دختر مقتول علاقمند بوده ولی نتوانسته است به خاطر مخالفت پدر آسمان که یکی از کاراگاهان با سابقه و صدیق اداره بوده است و حکم استادی نسبت به او داشته با وی ازدواج کند، اما این نکته از تدین مخفی می‌ماند. مظنونین به قتل آسمان یکی یکی از پای در می‌آیند؛ اما در پایان با یک چرخش ناگهانی متوجه می‌شویم که قاتل همان عاشق دلخسته و پلیس جوان است که پس از کشتن آسمان مجبور به کشتن مظنونین بعدی می‌شود تا رد پای خود را پاک کند و سرانجام عاشق ناسازگار ترتیبی می‌دهد که پدر دختر یعنی استاد پلیس جوان به قتل متهم شود و خود او را به قتل می‌رساند و با صحنه سازی نه تنها از اتهام مبرا که به عنوان قهرمان در اداره پلیس به ترفیع درجه می‌رسد و تدین پلیس سالخورده با یک عمر خدمت به بی‌لیاقتی و تخلف محکوم می‌شود.
فرامرز قریبیان به عنوان بازیگر و کارگردان این فیلم سینمایی از سابقه طولانی در بازیگری برخوردار است. وی با دستیاری و بازیگری در فیلم سینمایی «بیگانه‌بیا» ساخته مسعود کیمیایی» در سال ۱۳۴۷ کار بازیگری در سینما را شروع کرد و در ادامه در فیلمهای مطرحی چون گوزن‌ها، خاک، سناتور، تـرن، بندر مه آلود، سایه‌های بلند باد، می‌خواهم زنده بمانم، مرد بارانی بازی کرد و نام خود را در تاریخ سینمای ایران حک کرد.
قریبیان در کنار بازیگری در طول این سال‌ها تلاش کرده که بتواند کارگردانی را نیز تجربه کند و حاصل این تجربه اندوزی ساخت فیلم‌هایی چون «جدال در تاسوکی»، «قانون» و «چشم‌هایش» بود.
اما فیلم سینمایی «گناهکاران» او بدون شک بهترین فیلم سینمایی او در مقام کارگردانی است. فیلم در ژانر پلیسی و معمایی دسته بندی می‌شود و روایت و ترکیب بندی منظمی به لحاظ قصه، بازی و روایت خود دارد. در واقع فیلم با استفاده ازجلوهای ویژه در ترکیب تصاویر در سکانس‌ها و نماهایی خوش ساخت و فلاش بک‌های مکرر گذشته شخصیت‌ها را برای مخاطب روایت می‌کند. از آنجایی که فرامرز قریبیان در طول دوران بازیگری خود بار‌ها در فیلمهای اکشن کارکرده تلاش کرده که در این فیلم یک فیلم نوآور، معمایی پلیسی ایرانی خلق کند. به همین دلیل فیلم به لایه‌های زیرین مشکلات، معضلات، فساد و ابتذال یک جامعه را برای مخاطبان عیان می‌کند و به نوعی به مخاطب تاکید می‌کند که اگر در یک سازمان یا نهادی فردی به لحاظ روحی و روانی مشکل داشته باشد به مرو می‌توان انتظار کشید که یک فرد آلوده و مشکل دار امکان دارد که کل جامعه را آلوده کند. نکته بسیار مهمی که در این فیلم می‌تواند مطرح کرد آن است که ساختن فیلم در ژانر پلیسی و جنایی در کشورما همیشه با مشکلات عمده‌ای روبه رور بوده است و عمده فیلم‌هایی که در طی این سال‌ها ساخته شده‌اند نگاهی ضعیف و سطحی به داستاهای پلیسی داشته‌اند و نتوانسته‌اند مخاطب خود را تا به انت‌ها با فیلم همراه کنند. اما در فیلم سینمایی «گناهکاران» کارگردان و فیلمنامه نویس فیلم توانسته ا ند مخاطب را تا پایان کار جذب فیلم کنند و به نوعی با فلاش بک‌هایی که در خصوص به قتل رسیدن آسمان مطرح می‌شود، مخاطب را به شک و تردید بیاندازند که چه کسی او را کشته است.
نکته دیگر اینکه به رقم اینکه کارگردان وفیلمنامه نویس فیلم در نشست خبری فیلم معتقد بودند که فیلمشان در جهت نقد اجتماعی ساخته نشده است اما می‌توان گفت که این فیلم دقیقا نقد اجتماعی می‌کند. نقد جامعه‌ای که در آن آدمهای با ارزش، فدا کار و باتجربه باید بیکار شوند و آدمهای مکار و بی‌تجربه درآن کارکنند وهمه چیز بر اساس پنهانکاری پیش برود و آدمهای برای رسیدن به آمال و آرزوهای بی‌پایه و اساس خویش دست به انتقام گیری شخصی بزنند.
تدین پلیس کهنه کاری است که به دلیل تعصب خاصی که به شغل خود دارد و دوست دارد مجرمین را سریع به اقرار کردن وادار کند ازطرف روسای خود مورد نقد است و آن‌ها نحوه برخورد تدین با مجرمین را مشکلی برای ادامه ریاست خود می‌دانند و به همین دلیل پلیس تبهکار جوان را مامور کنترل او و گزارش رفتار خشن او می‌کنند و همین پلیس جوان به ظاهر وفادر به سیستم امنیتی و پلیسی با وجود قتل، شرارت و پلیدی، با مدال افتخار و شجاعت از معرکه سربلند بیرون می‌آید و خود را به عنوان پلیسی وفادر و شجاع معرفی می‌کند. به هرحال فیلم جدا از مطرح کردن معضلات و مشکلات اجتماعی، اثری سرگرم کننده و هیجان آور برای مخاطب امروز سینمای ما است و می‌تواند در صورت اکران شدن با استقبال مخاطبین سینما همراه باشد.