خبرایران: فردین خلعتبری آهنگساز کنسرت «شهرزاد» با بیان این‌که این روزها روی پشت بام هر خانه‌ای، یک دیش نصب شده، گفت: دیش‌ها متعلق به کسانی است که ما نیستیم. ما هنرمندان پذیرفته‌ایم با مقررات جمهوری اسلامی کار کنیم؛ اما تریبون نداریم.
ه گزارش خبرنگارخبرایران، نشست خبری کنسرت موسیقی شهرزاد صبح امروز یکشنبه با حضور «علیرضا قربانی» خواننده این کنسرت ،«فردین خلعتبری» آهنگساز و اصحاب رسانه در برج میلاد تهران برگزارو دراین نشست خبری «فردین خلعتبری » اظهارداشت: متأسفانه ما آهنگسازان در تلویزیون دیده نمی‌شویم؛ فرض کنید بگویند در جایی از دنیا، فوتبال بازی کردن مجاز است، اما فوتبال را پخش نمی‌کنند، شما تصور می‌کنید آن کشور عقب‌مانده است. یا این کنسرت‌ها را تعطیل کنید یا آن‌ها را از تلویزیون نشان دهید. مگر می‌شود در جایی از دنیا کاری مجاز انجام دهند، اما آن را از تلویزیون پخش نکنند؟
وی تصریح کرد: این موضوع باعث می‌شود مردم شبکه‌های خارج از کشور را تماشا کنند. این فاجعه است؛ فکر کنید اعضای یک خانواده برای این‌که یکدیگر را ببینند، باید به یک کشور خارجی بروند. شما در ایران نمی‌توانید یک هنرمند را با شکل کامل و همراه با ارکستر ببینید و در این صورت باید به شبکه‌های ماهواره‌ای رجوع کنید.
خلعتبری با بیان این‌که این روزها روی پشت بام هر خانه‌ای، یک دیش نصب شده است، گفت: «دیش‌ها متعلق به کسانی است که ما نیستیم. ما هنرمندان پذیرفته‌ایم با مقررات جمهوری اسلامی کار کنیم؛ اما تریبون نداریم. صداوسیما نمی‌خواهد به ما پولی پرداخت و فقط ما را پخش کند. بگذارید دنیا بداند که ما ارکستر خوب و نوازنده خوب هم داریم و وقتی در دنیا از موسیقی و نوازنده‌های ایران صحبت می‌کنیم، از من می‌پرسند مگر ایران نوازنده‌ی خوب سمفونی هم دارد!؟
وی یادآورشد: ایران جای عجیبی به‌لحاظ معرفی است و شکوفایی شرایط برای خوانندگان به سرعت مهیا نمی‌شود. هنرمند دوست دارد با مردم ارتباط بی‌واسطه داشته باشد و خوشحالم که بعد از یک فاصله‌ی نسبتا طولانی، فرصتی به‌وجود آمد تا بار دیگر با علیرضا قربانی همکاری داشته باشم و کنسرت در ایران یک مشکل دارد، آن هم این‌که وقتی یک خواننده‌ی شناخته‌شده کنسرت می‌گذارد، مخاطب در اجرا سردرگم می‌شود که قرار است چه چیزی بشنود.
خلعتبری با اشاره به این‌که ما در این کنسرت، دو سری کار اجرا خواهیم کرد، توضیح داد: تعدادی از قطعات این کنسرت به آلبوم‌های بعدی من و آقای قربانی مربوط است و بخشی دیگر از این قطعات در گذشته اجرا شده و با استقبال مخاطبان نیز روبه‌رو شده است. ما ریمیکسی از این قطعات را ارائه خواهیم کرد.
خلعتبری با بیان این‌که این کنسرت با رونمایی از یک آنسامل جدید همراه خواهد بود، گفت: این کنسرت با رونمایی از «آنسامبل زاستا» همراه است. اگر وقت شود حتما یک کنفرانس خبری برای معرفی این گروه خواهیم داشت. قطعاتی هم که اجرا می‌کنیم تا حدی غافلگیرکننده است و ترجیح می‌دهم درباره‌آن‌ها صحبت نکنم.
وی درباره انتخاب نام «شهرزاد» برای این رپرتوآر نیز توضیح داد: آقای حسن فتحی کارگردان سریال‌های تلویزیونی در حال ساخت یک سریالی است که «شهرزاد» نام دارد و آهنگسازی آن برعهده من است. در این کار، قطعه‌ای به نام «والس شهرزاد» وجود دارد که ما آن را اجرا خواهیم کرد.»
وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر این‌که چرا پس از فعالیت‌های مداوم با ارکسترهای پرحجم این‌باره با یک آنسامبل کار می‌کند؟ گفت: برای یک آهنگساز تغییر ارکستر در راستای اجرای آثارش، امری طبیعی است. آهنگساز می‌تواند برای ارکستر سمفونیک، کوآرتت یا حتی برای قطعات سلو کار بنویسد. آهنگساز دغدغه دارد که بتواند کارهای متفاوتی را تجربه کند و حجم ارکستر نسبتی با زیباشناسی ندارد.
این هنرمند معتقد است: آنسامبل کوچک می‌شود و روابط قطعه با نوازنده، عاطفی‌تر و نزدیک‌تر می‌شود و نوازندگان مسوولیت بیشتری را می‌پذیرند. در عین حال چون نوازندگان می‌توانند سولیست هم باشند، توانایی‌های خود را ارائه می‌کنند.
او با اشاره به این‌که آنسامبل از هفت نفر تشکیل شده است، گفت: متأسفانه در ایران، ارکسترهای زیادی داریم که عقیم مانده‌اند؛ ارکستری مانند ارکستر سمفونیک مدت‌هاست سکوت کرده و سرنوشت ارکستر ملی هم معلوم نیست. این سکوت خیلی ادامه‌دار بوده است.
این هنرمند باسابقه معتقد است: یکی از بهترین ارکسترهایی که در این سال‌ها در حوزه خصوصی تشکیل شده، ارکستر فیلارمونیک به رهبری آرش گوران است. «گوران» جوان‌هایی را که تجربه اجرا نداشتند تربیت کرد و روی صحنه آورد. ارکستر مجلسی هم یکی دیگر از این ارکسترهای خوب است که باید به آن توجه شود و من درباره بقای این گروه «زاستا» نمی‌توانم ضمانت قطعی بدهم.
خلعتبری درباره رپرتوآر این کنسرت اظهار کرد تلاش ما این است که رپرتوآر، فرم داشته باشد و قطعات نیز به هم مربوط باشند. ما شکل‌های ارکسترال را فراموش کرده‌ایم و فرم باعث می‌شود سطح مخاطب از اجرا بالا برود. وقتی حوصله مخاطب بالا رود این اتفاق می‌افتد و اکنون تمرکز موسیقی که بر مبنای گام است، در حال از بین رفتن است، حتی بزرگان موسیقی هم این کار را انجام می‌دهند و قطعات‌شان در یک کنسرت تکه‌تکه است.