خبرایران: اسلام دینیست برای تمام دورانها و پیامبرش انسان کاملی است و برگزاری جشنوارهای با نام آن حضرت برای عرضه رسالت ایشان مخصوصا در دنیای امروز، ایده و فکر خوبی است و برگزار کنندگان باید تمام سعی خود را به کار گیرند تا با یک نوع درایت و فهم غالب جشنواره را برگزار کنند.
سید ضاءالدین دری، نویسنده و کارگردان سینما و تلویزیون در گفتوگو با روابط عمومی جشنواره بینالمللی فیلم محمد(ص) پیامبر صلح ضمن اعلام مطلب فوق افزود: با توجه به اینکه دنیای غرب و افراطیون از اسلام و پیامبرش تصویری خشن و جنگطلب نمایش دادهاند، نامگذاری جشنوارهای با نام پیامبر صلح کار بجایی است.
وی در خصوص برخی تفکرات منتقدین پیامبر و بعضاً با اشاره به تعداد غزوات پیامبر، موضعگیری آنها به نام جشنواره گفت: در طول تاریخ همه پیامبران، در هر دوره و منطقه جغرافیایی که به پیامبری رسیدند بر این بودهاند که نظم غلط حاکم را تغییر دهند و در حیطه رسالتشان دچار کشمکشهایی بوده و به جنگ و جدالهایی پرداخته اند. اما نگاه شان مبتنی بر عدالت، صلح و مهربانی بود.
کارگردان فیلم سینمایی"گرداب" ادامه داد: این موضوع در مورد پیامبر ما نیز صدق میکرد، حضرت محمد (ص) پس از 40 سال زندگی برجسته در میان اعراب بدوی؛ زمانی که به بعثت رسیدند و رسالت شان را اعلام کردند، با حجم بالایی از آزار و اذیت و شکنجه روبرو شدند و بعضاً ایشان برای دفاع از کیان اسلام ناچاراً جنگهایی انجام دادند.
این فیلمساز با سابقه سینمای ایران خاطرنشان کرد: جنگهای آن حضرت دارای مسائل گستردهای بوده و سوالات زیادی در این زمینه مطرح است و تا کنون در خصوص دلایل این جنگها کار اصولی و تحلیل و ارزیابی نشده است. از منظر شخصی بهتر بود این جشنواره با نام "پیامبر انسانیت" مزین میشد؛ آنچه ایدهآل اسلام و رسالت پیامبرش است؛ انسانسازیست و مسلماً این فرایند انسانسازی با هرگونه جنگ و ترور مخالف است. بر این اساس اگر میگفتیم جشنواره محمد(ص) پیامبرآور انسانیت بهتر بود.
دری با تاکید بر اینکه برای پرداختن به زندگی، سیره و بعثت پیامبر اکرم(ص) حوزههای وسیعی داریم گفت: با نامگذاری جشنواره پیامبر صلح، یک مقدار فضای کار برای فیلمسازان محدود شده است. وقتی نام صلح به میان میآید، ناخوداگاه فیلمسازان روی این موضوع خاص تمرکز میکنند و این خود یک آسیب برای جشنواره به حساب میآید، زیرا ایدهها کلیشهای و شبیه هم میشوند و بعضاً برخی آثار به دلیل تشابه به ناچار از رقابت در مسابقه کنار گذاشته میشوند.
وی با بیان این مطلب که برگزاری جشنواره نباید به داخل کشور خلاصه شود گفت: با توجه به حساسیت و شرایط موجود جهان اسلام و به وجود آمدن گروه های داعشی و تکویری و... سیاستگذاران جشنواره بکوشند تا با ساخت فیلمهای 114 ثانیهای قوی و حرفهای و نمایش آنها در سطح جهانی عرض اندام کرده و پیامبر و دین مبینش را به جهانیان بشناسانند.
کارگردان سریال تلویزیونی پر مخاطب «کیف انگلیسی» تصریح کرد: برگزارکنندگان میتوانند از میان آثار رسیده به جشنواره، 10 ایده برتر را انتخاب کنند و با اختصاص بودجه مناسب و به کارگیری تکنیک ها و نیروهای حرفهای، آثار 114 ثانیهای که هر پلانش حرفی برای گفتن داشته باشد، بسازند و در سطح جهان به نمایش درآورند.
وی ساخت فیلم 114 ثانیهای توسط فیلمسازان حرفهای را منوط به حمایت مالی از سوی برگزارکنندگان جشنواره خواند و اظهار داشت: یک فیلمساز جوان اگر ایدهای در این زمینه داشته باشد با 200، 300 هزار تومان کار را میسازد و در جشنواره شرکت کرده و اگر هم جایزهای برد، برایش بازگشت سرمایه میشود؛ اما فیلمساز حرفهای پس از یافتن ایده مناسب برای ارضای حسش باید با صرف هزینه بالا و استفاده از ابزار حرفهای آن را بسازد و این امر مستلزم صرف هزینه بالایی است.
کارگردان«سینما سینماست» ادامه داد: برای استمرار ساخته شدن اثر با موضوع جشنواره توسط فیلمسازان جوان باید یک برنامه استراتژیک و جدی در نظر گرفته شود و با کمک مالی و اختصاص دوربین و تجهیزات به این فیلمسازان آنها را برای ساخت اثر در سال های آینده تشویق و حمایت کنند.
وی در خصوص دائمی شدن جشنواره گفت: برای دائمی شدن دبیرخانه یک جشنواره، حداقل باید 10 میلیارد بودجه اختصاص داده شود تا آن جشنواره برای دورههای بعد فیلم تولید کند و از فیلمسازان سازنده فیلم موضوعیتی حمایت لازم را انجام دهد؛ کمااینکه خود محل دبیرخانه، نیروی اجرایی و ... خود هزینهبر است. بودجه دائمی کردن دبیرخانه جشنوارهها یک هزینه تحمیلی به سازمان سینمایی است و با توجه به بودجه اندک سازمان سینمایی این مقوله شدنی نیست.
کارگردان فیلم سینمایی «من و دبورا» پیشنهاد داد: همانطور که جشنواره امام رضا(ع) هر ساله از محل درآمدها و بودجه حرم امام رضا(ع) برگزار میشود، برگزارکنندگان جشنواره محمد(ص) پیامبر صلح نیز میتوانند با مشارکت و کمک حضرت معصومه (ع) تامین اعتبار شود و این جشنواره را برگزار کنند.