خبرایران: آزاده اخلاقی در نشست رسانه‌ای مجموعه جدید خود گفت: به گزارش یک شاهد ایرانی مرا از برداشت مخاطبان ترساند زیرا بسیاری از مخاطبان اثر مرا با تاریخ واقعی اشتباه میگیرند.
به گزارش خبرنگارخبرایران، نشست رسانه‌ای پروژه جدید آزاده اخلاقی، عصر روز سه شنبه اول دی ماه، در گالری محسن و با حضور محمود کلاری مدیر عکاسی پروژه، امید روحانی، ایرج رامینفرطراح لباس، آزاده اخلقی کارگردان، احسان رسول‌اف تهیه کننده، علی عابدینی طراح چهرهپردازی، مریم مستوفی دستیار کارگردان، پیمان جعفری مدیر تولید پروژه و جمعی از اصحاب رسانه برگزار شد.
در ابتدای این نشست امید روحانی که اجرای این نشست را برعهده داشت درباره پروژه جدید آزاده اخلاقی گفت: مجموعه قبلی آزاده اخلاقی به روایت 17 مرگ شخصیت‌های تاریخ معاصر اختصاص داشت. پروژه بعدی او که اکنون در مرحله پژوهش و پیدا کردن لوکیشن و طراحی چهره و صحنه است روند متفاوتی دارد، این پروژه ویژگی‌های یک کار سینمایی را دارد و می‌تواند گفت ازپروژه‌های سینمایی نیز سنگین‌تر است.
وی با اشاره به اینکه پروژه جدید اخلاقی از 150 سال قبل تا دوران انقلاب را شامل میشود ادامه داد: پروژه بسیار عظیم و تاریخی است و بر حوادثی که هریک نقطه عطف تاریخ ایران محسوب می‌شوند تاکید دارد. در این روند صحنهها باید بازسازی و سپس عکاسی شوند. خانم اخلاقی در این پروژه بسیار حرفهای برخورد کرده و بهترین افراد در هر حوزه را برای کار انتخاب کرده است.
آزاده اخلاقی نیز در این نشست درباره پروژه جدید خود گفت: مقطع تاریخی این پروژه از انقلاب مشروطه تا سال 1375 را شامل میشود. این مجموعه برخلاف کار قبلی من یعنی "به روایت یک شاهد عینی" بازسازی مرگهای تراژیک تاریخ معاصر نیست بلکه کاری رویات محور است و یک سری اتفاقات است که در تاریخ ما رخ داده را نشان میدهد.
وی افزود: تسلسلی در قیامهای مردمی ایران وجود دارد که تکرار می‌شوند، همچنین سرکوبهایی در این تاریخ انجام شده است که موجب زندان و شکست شده است، از میان آنها سه دوره را انتخاب کرده‌ام که حوادثی تکرار شونده هستند؛ مانند کودتای 1299، کودتای 28 مرداد، پایان جنبش مشروطه و... که اینها براساس اهمیت ارزشگذاری شده و برای پروژه انتخاب می‌شوند.
کارگردان پروژه "به روایت یک شاهد عینی" همچنین اظهار کرد: مدت‌ها پیش از زمان تحقیقات پروژه "به روایت یک شاهد عینی" ، به چیدمان تصویر و اینکه بازیگر در کجای قاب باشد فکر میکردم. در واقع ما کادر اصلی را مشخص میکنیم، برای آن استوری برد چیده شده و در نهایت عکس‌ها گرفته میشود. برای این پروژه از بازیگر حرفهای استفاده نکردهایم، آنان یا بازیگران تئاتر هستند یا از هنروران استفاده کردهایم و حتی فرصت این نبود که با آنها آشنا شوم اما استوری برد و عکس‌های مستند برای کار به ما بسیار کمک کرد.
اخلاقی با اشاره به اینکه من بیشتر از آنکه عکاس باشم آرشیویست هستم گفت: این عکس‌ها مستند تاریخ ایران و جهان هستند و برای من مرجع هستند. مثلا عکس 16 آذر عکسی است که از عکس کاوه گلستان در سال 57 برای خلق آن استفاده کرده‌ام.
وی ادامه داد: در مجموعه قبلی بسیاری از عکس‌ها مرجعی در عکس‌های جهان، یا نقاشی داشت و چند ماه روی جمع کردن عکس‌هایی کار کردم که مردهای در آنها وجود داشت. مثلا عکس میرزاده عشقی، از عکسی مربوط به تظاهرات دانشجویی در آمریکا برداشت شده است.
این هنرمند همچنین درباره اینکه آیا عکس‌های او نشان دهنده تاریخ هستند اظهار کرد: من ادعا نمی‌کنم که این عکس‌ها واقعا قدیمی هستند، تنها میخواستم با دوربین امروز نورافکنی بر تاریخ بیافکنم و مانند یک کارآگاه آن را کشف کنم تا ببینیم در آن لحظه چه اتفاقی افتاده است و آن را به صورت واضح در اختیار مخاطب بگذارم.
اخلاقی افزود: به دلیل تناقضاتی که وجود دارد نمیتوان تاریخ را دقیقا بازسازی کرد و من تنها میتوانم حس کلی خودم را از تحقیقات ارائه کنم و این عکس‌ها نیز مدعی بازسازی دقیق تاریخ نیستند.
کارگردان پروژه "به روایت یک شاهد عینی" همچنین با بیان اینکه مجموعه جدید هنوز عنوانی ندارد گفت: پروژه قبلی من مجموعهای از خاطرات، گزارشات و تفصیلات بود و این بار وسواس من کمی بیشتر شده است. آن پروژه کمی مرا ترساند و رفتاری که مخاطب میکرد موجب شد تا ترس من بیشتر شود به این دلیل که مخاطبان احساس میکردند این عکس‌ها واقعی هستند در حالیکه من برای این ملت بیتصویر، تصویرهایی می‌سازم و حالا مخاطب فکر میکند که این عکس‌ها واقعی هستند و حتی گاف‌های مرا هم به عنوان واقعیت پذیرفته‌اند درحالیکه هستند عکس‌هایی در مجموعه قبلی که اشتباهاتی دارند و می‌شد بهتر و دقیق‌تر کار شوند.
وی همچنین درباره این موضوع که تفاوت نقش او و محمود کلاری عکاس پروژه در چیست نیز اظهار کرد: این موضوع کاملا واضح است ایده این پروژه منعلق به من است و من کارگردانی آن را برعهده دارم. همچنین در این پروژه با یک گروه کاملا حرفهای همکاری دارم که برایم یک اتفاق نادر است. عکس‌های من به وسیله آقای کلاری به ثبت میرسند و ایشان در واقغ مدیر عکاسی و نورپردازی کار هستند.
احسان رسول‌اف تهیهکننده این پروژه نیز در سخنانی اظهار کرد: سال 1390 بود که آزاده اخلاقی با ایده "به روایت یک شاهد عینی" به سراغ ما آمد، ایده او به نظر ما اتفاقی مهم بود و اتفاق افتادن آن نیاز به پروداکشن داشت. پروژه او از در عرصه هنرهای تجسمی متعارف نبود و تجربه نشده بود. فرآیند پروژه بسیار دشوار برنامهریزی شد و به شکلی فشرده پیش رفت و تولید شد تا اینکه در سال 91 به نمایش گذاشته شد.
وی با اشاره به اینکه در مورد پیدا کردن ایده اصلی مجموعه جدید یک سال و نیم طول کشیده است ادامه داد: چند مورد مد نظر ما بود تا اینکه در نهایت از یک کار شخصیتمحور به کاری روایت محور تغییر جهت دادیم. بیش از چند ده هزار صفحه، پژوهش و فیشبرداری شده است و چند ماه است وارد پیشتولید شدهایم. آقای رامینفر در این مرحله به گروه ما اضافه شد زیرا که مهمترین بخش فرآیند تبدیل تحقیقات به عکس، به وسیله او رخ میدهد.
رسول‌اف افزود: این پروژه شبیهسازی چند سریال تاریخی به شکل موازی است و پیچیدگیهای خاصی دارد که شاید در سریالها نیز تاکنون رخ نداده است. گروه مستندی نیز در کنار ما مشغول به کار هستند، تا در زمان نمایش مجموعه دوم یک فیلم مستند نیز از روند تولید پروژه به نمایش گذاشته شود.
وی همچنین با اشاره به اینکه مانند هر پروژه دیگری به همراه مدیر تولید و کارگردان، بودجه بندی خاصی برای پروژه وجود دارد اظهار کرد: بر اساس تحقیقات انجام شده و برنامهریزیها میدانیم که هر عکس چه هزینهای خواهد داشت و همه تلاش ما این است که به عنوان الگویی در عرصه هنرهای تجسمی ایران، این اتفاق را رقم بزنیم. به نظر من بسیار دشوار خواهد بود گروه دیگری در کنار هم جمع شوند که هزینه کمتری را به کار اختصاص دهند.
تهیهکننده پروژه جدید آزاده اخلاقی همچنین ادامه داد: در سال‌های اخیر موضوع سرمایه‌گذاری در عرصه هنرهای تجسمی مطرح شده است و امیدوارم رسانهها نیز کمک کنند تا این سرمایه‌گذاری تنها به شکل خرید آثار هنری مطرح نباشد. این پروژه برای ما ایجاد یک نگاه جدید بود تا این موضوع را مطرح کنیم که سرمایه‌گذاری در هنرهای تجسمی مانند سرمایهگذاریهای دیگر است. سرمایه‌گذار در همه حوزه‌ها به فکر برگشت سرمایه و بعد به دست آوردن درآمد است به همین دلیل این نگرش می‌تواند سرمایه‌گذار را از سمت خریدار اثر هنری به تولیدکننده اثر هنری تبدیل کنند تا در نهایت شاهد آثار بهتری در عرصه‌هنرهای تجسمی نیز باشیم.
رسول‌اف درباره شکل نمایش مجموعه جدید آزاده اخلاقی نیز گفت: عکس‌های این مجموعه ابعاد مختلفی دارند و به شرایط متفاوتی برای نمایش نیاز دارند به همین دلیل به نظر نمیرسد که نمایش آنها درون گالری ممکن باشد. این آثار ادیشنهایی به شکل معمول خواهد داشت و به علاوه یک ادیشن موزه‌ای نیز از آنها وجود خواهد داشت که میتوانند اثر را در سازی دلخواهد خود به نمایش بگذارند. همچنین همزمان با نمایشگاه، کتابی از عکس‌ها، اسناد و نقاشیهای مرتبط با این پروژه نیز ارائه خواهد شد، در مورد مجموعه نخست خانم اخلاقی گالریها و موزههایی بودند که به برگزاری نمایشگاه "به روایت یک شاهد عینی" علاقه داشتند با این حال ما آن نمایشگاه‌ها را به مجموعه دوم موکول کردیم.
محمود کلاری مدیر عکس و نورپردازی پروژه تازه آزاده اخلاقی درباره همکاری با این رویداد هنری اظهار کرد: من این پروژه را دشوار نمیدانم بلکه حضور در این پروژه برای من نوعی چالش است. تصور اینکه در همه این سال‌ها سینما کار کرده‌ام و اکنون این کار ترکیبی از سینما و عکاسی است برایم بسیار جالب است. در این پروژه چیدمانی اتفاق میافتد و من مانند یک فیلمبردار در سینما در کنار خانم اخلاقی هستم.
وی ادامه داد: برای عکاسی این کار از یک سری فیلترهای خاص به همراه نورپردازی مناسب استفاده خواهیم کرد که ممکن است کنتراست بیشتر یا کمتری داشته باشد. اینها در مقاطع مختلف در هر سکانس، کانسپتی وجود دارد که شیوه کار ما را رقم خواهد زد و نوع لنز، میزان فاصله و مواردی از این دست را مشخص خواهد کرد. در واقع این پروژه همانند کارهای سینمایی است که این بار با دوربین عکاسی رقم خواهد خورد.
این مدیر فیلم برداری با سابقه با اشاره به اینکه کارهای آزاده اخلاقی را میشناسد افزود: نگاه، سلیقه، دیدگاه و تسلط خانم اخلاقی بر ادبیات موجب شده است تا این کار را بپذیرم و برای آن اشتیاق داشته باشم. خلق داستان با دوربین عکاسی برای من ارزشمند است نکته دیگر اینکه من با عکاسی مقالهای آشنا هستم و زمینه کار در این مورد کاملا فراهم است.
ایرج رامینفر طراح صحنه این پروژه نیز در این نشست گفت: درحال حاضر این پروژه به سرانجام نرسیده است و من اکنون حرفی برای گفتن ندارم. این پروژه واقعا سنگین است و با این حال بسیار به آن علاقه‌مندم. من پروژه قبلی خانم اخلاقی را دیدهام و بسیار برایم جذاب بود و با کارهایی که من در سینما و تئاتر متفاوت است. یکی از مشکلات من در سینما این بود که زحمات بسیاری که کشیده می‌شد به هدر میرفت اما این عکس‌ها بازسازی تاریخ است که البته با دقت بالایی انجام میشود. باید تمام وقت برای این مجموعه کار کرد تا حتی یک شی کوچک نیز با تاریخ عکس متفاوت نباشد.
وی درباره طراحی لباس این مجموعه نیز اظهار کرد: در مورد لباس این مجموعه باید بگویم که در واقع کار ما طراحی نیست بلکه بازسازی است. با توجه به تحقیقاتی که خانم اخلاقی انجام داده‌اند، این شکل از کار ضروری است زیرا تحقیقات ایشان به شکلی بود که من احساس میکردم از تاریخ چیزی نمیدانم.
پیمان جعفری مدیرتولید این پروژه نیز گفت: خانم اخلاقی با محققان بسیاری برای پروژه خود صحبت کرده است، حاصل این تحقیقات جمع شده است و اکنون در حال تصمیم‌گیری برای انتخاب از میان آنها هستیم و به این نتیجه برسیم که آنها را چگونه نشان دهیم. به علاوه انتخاب بازیگر، طراحی چهرهپردازی، طراحی صحنه و لباس و ... نیز از دیگر کارهای پروژه است تا در نهایت مرحله عکاسی آغاز شود.
وی ادامه داد: متاسفانه مردم ما تصویری شدهاند و دیگر اهل خواندن نیستند، به همین دلیل باید آنها را تشویق کرد تا به خواندن تاریخ علاقهمند شوند. به هر حال پروسه تولید در حال انجام است، عکاسی صحنههای زمستانی را بهمن و اسفند امسال انجام می‌دهیم و بخشهای تابستانی را اردیبهشت سال 95 اجرا خواهیم کرد.
علی عابدینی طراح چهرهپردازی این مجموعه عکس نیز در سخنانی اظهار کرد: حضور در این پروژه تجربه جالبی برای من است. من پروژههای بسیاری را کار کرده‌ام اما این کار سختیهای خاص خودش را دارد. از خانم مستوفی دستیار کارگردانی پروژه بسیار سپاسگزارم که بسیار به من کمک کردند و با انتخاب افرادی که شباهت قابل توجهی به کاراکترهای پروژه دارند کار را تا حد بسیاری بهبود بخشیدهاند. برای کار گریم ما این از شخصیتها عکاسی کرده و سپس چهره‌ها را قالبگیری میکنم. بعضی از عکسا بسیار پرشخصیت هستند و همه آنها هم به گریم نیاز دارند، به علاوه از بعضی شخصیتها عکس‌هایی وجود دارد اما از آنجا که عکس‌ها واضح نیستند، کار را بر مبنای نوشتههایی که از آن رویداد یا شخصیت وجود دارد پیش میبریم.
وی افزود: البته در انتخاب افراد، نمیخواهیم که بازیگران کاملا شبیه کاراکترهای اصلی باشند بلکه داشتن بخشی از ویژگی‌های ظاهری آن شخصیت برای ما کافی است. این کار پروژهای دشوار و عظیم است و خوشحالم که به واسطه آن بیشتر جذب تاریخ شده و آن را بیشتر مطالعه میکنم.
لاله مستوفی دستیار کارگردان این پروژه که وظیفه انتخاب بازیگران را نیز برعهده دارد درباره این بخش از کار پروژه گفت: این کار دارای دو بخش بازیگران اصل و بازیگران فرعی است. مسئله بازیگری در عکس بسیار متفاوت است زیرا حاصل تلاش یک گروه، در یک عکس نمایش داده میشود. به علاوه انتخاب بازیگران کار بسیار دشواری است زیرا از بیشتر این شخصیتها که بخشی از تاریخ معاصر ما را تشکیل میدهند، عکس‌هایی وجود دارد و ما باید نهایت تلاش خود را انجام دهیم تا آنها ر در این روزگار بیابیم.
وی ادامه داد: این بازیگران باید دارای فیزیک مناسب با شخصیت مورد نظر ما باشد و این موضوع کار ما را بسیار دشوار میکند. نکته دیگر آنکه بازیگر غیر حرفهای در زمان ایفای نقش است که ممکن است شکوفا شود و ما باید بتوانیم با وجود تمام اتفاقاتی که در صحنه در حال وقوع است این نبوغ را کشف کرده و موحبات بروز آن را فراهم کنیم. به هر حال بازیگری عکس در ایران موضوعی بسیار نو است و خانم اخلاقی آن را باب کرده است. در نهایت اینکه خوشحال میشویم از دوستان علاقهمند به حضور در بازیگری این عکس‌ها بهره بگیریم.