خبرایران:فخرالدین احمدی دانش آشتیانی توانست عنوان شصت و ششمین وزیر آموزش و پرورش ایران و سیزدهمین وزیر آموزش و پرورش ایران بعد از انقلاب را از آن خود کند.
به گزارش خبرایران، به رغم آنکه مهر ماه باید ماه آرامش در دستگاه تعلیم و تربیت باشد اما امسال با طوفان حوادث متعددی همراه بود.
اختلاس 8 هزار میلیاردی در صندوق ذخیره فرهنگیان، تنبیه‌بدنی دانش‌آموزان در برخی مدارس و برکناری فانی وزیر آموزش و پرورش، موج نگرانی را در دستگاه عریض و طویل تعلیم و تربیت ایجاد کرد.
پس از برکناری فانی، گمانه‌زنی‌ها درباره گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش آغاز شد و به رغم آنکه، محمدعلی نجفی وزیر اسبق آموزش و پرورش تقریباً به عنوان گزینه حتمی پیش‌بینی می‌شد اما دانش آشتیانی به عنوان گزینه پیشنهادی رئیس‌جمهور برای وزارت آموزش و پرورش معرفی شد.
* پیشینه 12 وزیر آموزش و پرورش
نخستین وزیر آموزش و پرورش بعد از انقلاب اسلامی ایران، غلامحسین شکوهی بود که در مهر 1323 خدمات آموزشی خود را با سمت آموزگار دبستانی در بیرجند آغاز کرد و دارای مدرک دکترای علوم تربیتی بود.
دومین وزیر آموزش و پرورش، شهید محمدعلی رجایی بود؛ وی در سال 1335 به دانشسرای عالی رفت و به سال 1338 دوره لیسانس خود را در رشته ریاضی به پایان برد و به سمت دبیر ریاضی به استخدام وزارت فرهنگ در آمد و به ترتیب در شهرستان‌های خوانسار، قزوین و تهران به تدریس مشغول شد.
شهید رجایی در سال 1358، مسئولیت وزارت آموزش و پرورش را بر عهده گرفت و در زمان وزارت خود موفق به دولتی کردن تمام مدارس شد؛ وی از مؤسسین مراکز تربیت معلم در نظام جمهوری اسلامی ایران و مؤسس گزینش و امور تربیتی است.
پس از آنکه شهید رجایی به عنوان رئیس جمهور کشور فعالیت خود را آغاز کرد، شهید محمدجواد باهنر به عنوان وزیر آموزش و پرورش کابینه وی انتخاب شد.
شهید باهنر که سومین وزیر آموزش و پرورش است دارای فوق لیسانس علوم تربیتی و دکترای الهیات از دانشگاه تهران بود؛ وی، عضو هیئت مؤسس امور تربیتی و از پیشگامان تألیف کتب دینی در نظام آموزش و پرورش و عضو هیئت امنای مدارس اسلامی رفاه و مفید بود و در هشتم شهریور 1360 همراه با محمد علی رجایی در کاخ نخست وزیری بر اثر انفجار بمب به شهادت رسید.
پس از شهادت باهنر، علی‌اکبر پرورش به عنوان وزیر آموزش و پرورش معرفی شد؛ وی متولد 1321 بوده و دارای مدرک تحصیلی فوق لیسانس زبان و ادبیات فارسی است؛ پرورش فعالیت در آموزش و پرورش را با دبیری از سال 1345 آغاز کرد.
پنجمین وزیر آموزش و پرورش نیز سیدکاظم اکرمی بود که دارای دکترای برنامه درسی است؛ وی در شهریورماه 1319 در شهر همدان متولد شد و در سال 1363 به عنوان وزیر آموزش و پرورش منصوب شد.
محمدعلی نجفی ششمین وزیر آموزش و پرورش ایران بعد از انقلاب بود که دارای دکترای ریاضی بوده و حدود 9 سال به عنوان وزیر آموزش و پرورش فعالیت کرد.
وی در دوران تصدی وزارت دست به فعالیت‌هایی در جهت تغییر نظام آموزشی زد که در نهایت نظام جدید آموزش و پرورش در دبیرستان‌ها به مورد اجرا گذاشته شد.
حسین مظفر، وزیر هفتم آموزش و پرورش دارای لیسانس فقه و مبانی حقوق اسلامی و فوق لیسانس مدیریت است؛ آموزش و پرورش در دوره وی آرام بود و حرکت‌های تحولی به چشم نمی خورد.
بعد از وی نیز مرتضی حاجی با تحصیلات کارشناسی ریاضیات و کارشناسی ارشد مدیریت دولتی در رأس وزارت آموزش و پرورش فعالیت کرد؛ ماجرای حذف معاونت پرورشی از جمله بحث‌های پر سر و صدای دوران وی بود که مجلس نیز نسبت به آن موضع‌گیری کرد و در دوره بعد، دوباره احیا شد.
نهمین وزیر آموزش و پرورش، محمود فرشیدی بود که دارای کارشناسی ارشد مهندسی شیمی بود و بعد از حدود 2 سال فعالیت از پست وزارت آموزش و پرورش استعفا داد؛ آغاز بحث تحول در آموزش و پرورش و تشکیل کارگروه‌های تحول بنیادین در زمان فرشیدی کلید خورد.
دهمین وزیر آموزش و پرورش نیز علیرضا علی‌احمدی جشفقانی دارای مدرک دکترای تخصصی مدیریت بود که دو سال بیشتر وزارت نکرد و وزارت را به حمید‌رضا حاجی‌بابایی سپرد؛ حاجی‌بابایی متولد 1338 همدان و دارای دکترای الهیات و معارف اسلامی گرایش علوم قرآنی و حدیث بود.
تصویب سند ملی آموزش و پرورش و سند تحول بنیادین، اجرای نظام «3ـ3ـ6»، 5 روزه شدن روزهای آموزشی در هفته، هوشمندسازی مدارس و ایجاد مجتمع‌های آموزشی و پرورشی از نمونه اقدامات وی است که البته برخی از اقدامات مورد انتقاد کارشناسان نیز بوده است.
علی‌اصغر فانی، دوازدهمین وزیر آموزش و پرورش ایران بود؛ وی متولد 1333 در تهران، متأهل و دارای دو فرزند است؛ فانی دیپلم ریاضی خود را از دبیرستان دکتر هشترودی تهران دریافت کرد و موفق به کسب مدرک لیسانس مهندسی راه و ساختمان از دانشکده فنی دانشگاه تهران شد و هم اکنون دارای دکترای مدیریت منابع انسانی و رفتار سازمانی از دانشگاه تربیت مدرس تهران است.
* سیزدهمین وزیر آموزش و پرورش ایران بعد از انقلاب
فخرالدین احمدی دانش آشتیانی در سال 1334 در شهر آشتیان متولد شد؛ وی در دوره دبیرستان در رشته ریاضی تحصیل کرد و کارشناسی خود را از دانشگاه صنعتی امیرکبیر در رشته مهندسی راه و ساختمان اخذ کرد.
احمدی مدرک کارشناسی ارشدش را در رشته سازه از دانشگاه صنعتی امیرکبیر دریافت کرد و برای مدرک دکتری، دانشگاه امپریال کالج انگلستان را انتخاب کرد و توانست موفق به اخذ مدرک دکتری رشته مهندسی زلزله شود.
از کارهای اجرایی وی می‌توان به «دفتر فنی سپاه پاسداران از سال 1359 تا 1364 به عنوان مهندس محاسب و مسئول بخش سازه به صورت نیمه وقت و مأمور به وزارت آموزش و پرورش»، «مدیرکل طرح‌های عمرانی وزارت فرهنگ و آموزش عالی از سال 1364 تا 1368»، «معاون امور جنگ وزارت فرهنگ و آموزش عالی از سال 1366 تا 1368»، «همکاری با قرارگاه خاتم الانبیا(ص) در امور مهندسی رزمی جنگ»، «مسئول ستاد پشتیبانی جنگ دانشگاه‌ها از سال 1366 تا 1368»، «مسئول برقراری ارتباط اساتید دانشگاه با مسئولین دفاع مقدس برای حل مسائل پژوهشی جنگ»، «مسئول اعزام دانشجویان طرح 6 ماهه برای حضور در جبهه‌ها و بکارگیری آنها در حوزه‌های تخصصی جنگ با هماهنگی فرماندهان لشگرها و قرارگاه‌ها»، «برگزارکننده دوره های "دانشگاه در جبهه" برای جبران عقب افتادگی آموزشی دانشجویانی که در جبهه حضور داشتند»، «معاون امور عمرانی و دفاعی وزارت فرهنگ و آموزش عالی از سال 1368 تا 1372»، «معاون اداری و پشتیبانی وزارت فرهنگ و آموزش عالی از سال 1376 تا 1380»، «معاون طرح و توسعه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و قائم مقام وزیر از سال 1380 تا 1382»، «عضو شورای گسترش آموزش عالی از سال 1376 تا 1382»، «عضو کمیته تخصصی شورای گسترش آموزش عالی از سال 1376 تا 1382»، «عضو شورای اسلامی شدن دانشگاه در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری 1376 تا 1382»، «عضو شورای تدوین برنامه پنج ساله چهارم علم و فناوری آموزش عالی در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری»، «عضو شورای برنامه ریزی سازمان سنجش آموزش کشور از سال 1376 تا 1382» و «رئیس مجتمع آموزشی مفید» اشاره کرد.
احمدی دانش آشتیانی در 26 آبان 1394 از سوی رئیس جمهور به پیشنهاد وزیر آموزش و پرورش، طی حکمی به همراه 6 نفر دیگر به عنوان عضو شورای سازمان پژوهش و برنامه‌ریزی آموزشی منصوب شد.