خبرایران: سرمایه‌گذارای خطرپذیر یکی از حلقه‌های مکمل زیست‌بوم کارآفرینی است که می‌تواند زمینه‌ساز توسعه اقتصاد دانش‌بنیان، تحقق اقتصاد مقاومتی و حل مشکلات اقتصادی کشور باشد.
به گزارش خبرایران، در بیشتر کشورها و به‌ویژه کشورهای در حال توسعه، زنجیره تجاری‌سازی ایده‌ها، اختراعات و فناوری‌های جدید و عرضه محصولات و خدمات نوآورانه ناشی از فعالیت‌های کسب‌وکارهای نوپا و دانش‌بنیان به جامعه و بازارهای داخلی و صادراتی نیاز به حلقه‌های مکمل دولتی، عمومی و حتی تخصصی دارد.
کسب‌وکارهای نوپا به دلیل ریسک بالا توان جذب سرمایه برای توسعه طرح‌های اولیه خود را ندارند و برای ورود به بازار و افزایش بازدهی، نیازمند سرمایه گذاری‌هایی با شرایط ویژه و متفاوت از تسهیلات بانکی یا وام‌های صندوق‌های فناوری هستند.
در سال‌های اخیر با ایجاد نهادهای مالی جدید (صندوق‌های فناوری)، قدمی در راستای ارائه خدمات مالی به این کسب‌وکارها صورت گرفته است. با این حال به دلیل اینکه مدیران کسب‌و کارهای نوپا از توان و دانش مالی کافی برخوردار نبوده و سابقه و تخصص مدیریتی چشم‌گیری برای تکمیل زنجیره ایده تا بازار ندارند، صندوق‌های پژوهش و فناوری موجود حاضر نیستند ریسک بالای تأمین مالی این شرکت‌ها را بپذیرند؛ زیرا این صندوق‌ها عمدتا به دنبال بازگشت سرمایه خود در کوتاه مدت و پایین بودن ریسک طرح‌های فناورانه هستند.
شرکت‌های نوپا به نهادی نیاز دارند که در دوره مشخصی در کنار آن‌ها تا رسیدن به نتیجه مطلوب باقی بماند تا طی این مدت، از سابقه مدیریتی و تجارب بازاریابی آن نهاد استفاده کنند. صندوق‌ها یا شرکت‌های سرمایه‌گذاری جسورانه نهادهایی هستند که بدین منظور در دنیا شکل گرفته‌اند.
سرمایه خطرپذیر (Venture Capital)، سرمایه‌ای است که به همراه کمک‌های مدیریتی، در اختیار شرکت‌های جوان، کوچک، به‌سرعت در حال رشد و دارای آتیه اقتصادی قرار می‌گیرد. همچنین شرکت‌ها یا صندوق‌های سرمایه‌گذاری جسورانه دارای ویژگی‌های منحصر بفردی هستند که آن‌ها را از دیگر نهادهای مالی از جمله بانک‌ها مجزا می‌کند. سهیم‌شدن در مالکیت شرکت‌های نوپا شاید مهمترین وجه تمایز یک سرمایه گذاری جسورانه با دیگرسرمایه گذاری‌ها است.
بررسی تجربیات دیگر کشورها نشانگر آن است که بیشتر سرمایه‌گذاری خطرپذیر انجام شده توسط کشورهای توسعه‌یافته مربوط به مراحل نخستین تجاری نوآوری است (مرحله ایده)، با این حال سرمایه‌گذاران خطرپذیر در کشورهای در حال توسعه بعضا مراحل بعد از تولید نیمه‌صنعتی و مراحل اولیه ورود به بازار را نیز مورد پوشش قرار‌می‌دهند. شرایط زیست‌بوم توسعه نوآوری در ایران به گونه‌ای است که سرمایه‌گذاری در هر دو مرحله نیازمند بسترسازی و تشویق است.
با این اوصاف و با توجه به اهمیت کسب‌وکارهای نوپا و کارآفرینی در تحقق اقتصادمقاومتی نیازاست تا با فرهنگ‌سازی و تدابیری کارآمد برای توسعه صندوق‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر در کشور اقدام شود تا کسب‌وکارهای نوپا را در راستای گسترش و خلق ارزش‌افزوده حمایت کنند.
نویسنده: نرگس محمدی