خبرایران: کارگردان نمایش «رِوِرانس» درخصوص وضعیت کنونی تئاترکشورمان گفت: در اجرای نمایش«رِوِرانس» یک سری اتفاقات برای ما افتاد و خیلی سختی کشیدیم و به همین دلیل می گوییم که مسئولین ما با تئاتر قهر هستند و طبیعی است که منن مجبور می شوم حرف هایم را در تئاتربزنیم.
مهدی محمدی کارگردان تئاتر درگفتگو با خبرنگار خبرایران درخصوص نمایش «رِوِرانس»اظهارداشت نمایش «رِوِرانس» بیست و پنج تیر ماه 1395 با تمرینات مختلف گروه شروع شد و از 19 اسفندماه سال جاری نیز ما اجرای خودمان را فرهنگسرای بهمن شروع کردیم.
نمایش «رِوِرانس» با 8 ماه تمرین مداوم گروه قابل اجرا شده است
وی درمورد فرم نمایش خود تصریح کرد: فرم اجرا با فرمی که روی صحنه می رود متفاوت است. ما سعی کردیم یک رویکرد جدیدی به کارمان بدهیم.این قضیه سخت بود چون همکاری و همیاری متفاوتی را می طلبید. نمایش «رِوِرانس» با 8 ماه تمرین مداوم گروه به شکل اجرای محیطی به روی صحنه رفته و تفاوت آن با سایرنمایش ها اجرا در محیط است. ما از نمایشنامه های نوع شکسپیری فاصله گرفته و به نوعی سنت شکنی دراین کار دست زدیم و احترام زیادی به این نوع تئاتر قائل هستیم.
نمایش «رِوِرانس» با فضای رئالیستی و با الهام از فیلم داگویل خلق شده است
محمدی خاطرنشان کرد: درنمایش «رِوِرانس» فضای رئالیستی حفظ شده، مانند فضای رئالیستی که در یک سری فیلمها ی امروز اتفاق می افتد و من از فیلم داگویل خیلی برای فرم این کار استفاده کردم. کار در یک فضای 500 تا 900 متری اجرا می شود، ما در این کارصحنه و بک استیج نداریم. تماشاگران روی یک سری صندلی می نشینند.در واقع روی یک نوع سازه چوبی سوار می شوند و حرکت می کنند. دسینما کارمان درواقع نوع کار ما دراین اثر مانند سینما است و می توانیم تماشاگر را روی صندلی اش حرکت دهیم. اتفاقی که می افتد تماشاگر می تواند خودش را جای دوربین قرار دهد.
وی ادامه داد: نمایش «رِوِرانس» به تهیه کنندگی «امیر زمستانی» 32 بازیگر ، 15 نفر عوامل پشت صحنه و در مجموع 40 نفر دراین کار ما را یاری می دهند ، فضای کار رئالیستی و به سمت این می رود که به مخاطب یک نوع ترس یا بهتر بگویم هیجان القا کند. چیزی که به ما انری می دهد این است که کار با شرافت و سختی را شروع کردیم. قبلا با یک سری از این بچه ها کار کرده بودیم.8 ماه تمرین داشتیم. خدا رو شکر این اتفاق افتاد. اما متاسفانه به هردلیلی ما مجبور شدیم که در فرهنگسرای بهمن این کار را به روی صحنه ببریم.
با تمام وجود سعی کردم که کار تازه و نویی را به مجموع تئاتر کشورم اضافه کنم
محمدی درخصوص متن اثر هم ابرازداشت: نمایش «رِوِرانس»فضای درام و اجتماعی دارد و مخاطب با حواشی اجتماعی و به روز زیادی در این اثر مواجه است و ما سعی کردیم تمام وجوه شخصیت پردازی به گونه قابل باور برای تماشاگر باشد. شخصیت های کار نو وبکر هستند و تماشاگر راضی به نظرم سالن را ترک می کند. متاسفانه مکان اجرای نمایش برای مخاطب ما از مرکز شهر فاصله دارد و دوری راه برای تماشاگر نباید وجود داشته باشد. این گروه 8 ماه تمرین کرده تا اتفاق تازه ای برای تماشاگر نشان داده شود حالا تماشاگر باید این مسیر دور را بیاید و ما بدون تماشاگر نمی توانیم اجرا داشته باشیم. جذابیت تاتر به این است که انرژی را به تماشاگر منتقل می کند و همین طور تماشاگر انرژی اش را به ما منتقل می کند و اگر این چنین نباشد دیگر تئاتری برای تماشا اتفاق نمی افتد. من از همین جا از تماشاگران در خواست می کنم که بیایند و این کار را ببینند چرا که اتفاق خیلی نوع و تازه ای انجام شده است. کاری به کیفیت کار ندارم چرا که با تمام وجود سعی کردم که کار تازه و نویی را به مجموع تئاتر کشورم اضافه کنم و درخواست می کنم با وجود دوری راه تماشاگران برای تماشای اثرما به فرهنگسرای بهمن مراجعه کنند، واعتقاد دارم که با اجرای با کیفتی مواجه و راضی از سالن خارج می شوند.
کار نکردن و دیده نشدن و سرکوفت خوردن، دغدغه اصلی این کار است
وی درباره هدف اجرای این نمایش تاکید کرد: ما درنمایش «رِوِرانس» تلاش کردیم تصویر یک انسانی را که از هنر احساس خوبی نداشته و از این کار کنارش گذاشته اند را به تصویر بکشیم. اتفاقات دراماتیکی که در متن است در واقعیت هم وجود داشته باشد.ما در این کار یک شخصیتی داریم به نام فرهاد که سرطان دارد و یک شخصیتی داریم که کارش عروسک گردانی است.یک شخصیتی به نام بهار که همسر استاد است. این کار در یک فضایی رئالیستی اتفاق می افتد. کار نکردن و دیده نشدن و سرکوفت خوردن، دغدغه اصلی این کار است.
متاسفانه وضعیت تئاتر و سینمای ما خوب نیست
محمدی عنوان داشت: متاسفانه وضعیت تئاتر و سینمای ما خوب نیست، استادان بزرگی چون بهرام بیضایی و ناصر تقوایی امروز دیگر درسینمای مابه هردلیل حضور ندارند . من از ناصر تقوایی رئالیسم را یاد گرفتم. ناصر تقوایی چرا 15 سال است که فعالیت نمی کند؟ چرا یک جوان باید از خودش و با تجربه خودش کار را یاد گیرد و چرا نباید ازحضور اساتیدی مانند تقوایی و بیضایی برای یاد گیری سینما و تئاتر استفاده کند. این اتفاق ناراحت کننده ای است وقتی که می شنوی بهرام بیضایی برای گرفتن مجوز از وزارت ارشاد 7 تا 8 بار کارش را مورد بازبینی قرار می دهند تا اینکه ایشان بالاخره از مملکت می رود.این واقعه خیلی ناراحت کننده و سخت است.دغدغه اصلی کار ما درباره کار نکردن اساتید است،اساتیدی که واقعا محترم هستند.
استاد بهرام بیضایی و ناصر تقوایی برای هنر ایران واقعا زحمت کشیدند
این کارگردان تصریح کرد: استاد بهرام بیضایی و ناصر تقوایی برای هنر ایران واقعا زحمت کشیدند. متن و فضای اصلی کار ما برای اساتیدی است که از آنها یاد گرفته ام و دیگر در این مملکت کار نمی کنند و متاسفانه نیستند که من بتوانم از آنها بیشتر یاد بگیرم. من تک تک اجراهایم را شبها بدون اینکه جنبه سیاسی داشته باشد به کسانی که ارزش آن را دارند. تقدیم می کنیم ، به عنوان مثال اجرای شب گذشته را به روح آتش نشانان شهید حادثه پلاسکو تقدیم کردیم.
وی درباره وضعیت کنونی تاتر گفت: در اجرای نمایش«رِوِرانس» برای من یک سری اتفاقات افتاد.وقتی که همه مسئولین با تئاتر قهر می کنند این طبیعی است که باید یک جا را پیدا کنیم ، تا بتوانیم حرف مان را بزنیم. من روی تئاتر خیلی تعصب و غیرت دارم و همچنین روی هنرم. شاید برای خلیلی ها قابل باور نباشد اگر هر کس دیگری جای من بود با این اتفاقاتی که برای من افتاد کار را رها می کرد و می رفت. مسئولین فرهنگسرای بهمن به من می گفتند اگر دوست داشتی بمان و ما باید ببینیم که چه کاری برایت می توانیم انجام دهیم اگر هم می خواهی برو.البته آنها در حد بضاعت خودشان خیلی زحمت کشیدند.ولی من بالاتر را می بینم. چرا که از فرهنگسرای بهمن هیچ نوع حمایتی نمی شود.باید از آنها حمایت شود تا آنها هم بتوانند از ما حمایت کنند. لغت فرهنگسرا یک لغت پر معنی است.در واقع به آدمهای که وارد فرهنگسرا می شوند باید شعر و ادب و هنر و عکس و فیلم و موسیقی را یاد بدهیم تا بتوانیم اسم فرهنگسرا را در سر در این ساختمان بگذاریم. سردر فرهنگسرا قداصت دارد.
ایران سرشار از اصغر فرهادی هاست
محمدی درباره نوع انتخاب بازیگران گفت:یک سری جوانهای بیست و یکی دو ساله را که در کلاسهای هومن وحیدی ثبت نام کرده بودند انتخاب کردم. میانگین گروه ما 20 تا 25 سال است. برای من این نکته خیلی جالب است که من به عنوان یک کارگردان باید از این جوانها حمایت کنم یا مسئولین باید این کار را انجام دهند؟من دوست دارم از ما حمایت شود. امتیازی که به ما نمی دهند هیچ، نمی گذارند که ما کارمان را انجام دهیم.من خیلی متاسفم که فقط یک سری اعتراضات و حرفها گفته می شود ولی هیچ اتفاقی نمی افتد. متاسفانه حال هنر در کشور ما خوب نیست.من نمی توانم درخشیدن اصغر فرهادی را تبریک نگویم،چرا که ایران سرشار از اصغر فرهادی هاست. پر است از آدمهایی که اگر بستر سازی شود و از آنها حمایت شود و اگر این افراد کشف شوند آن وقت هنر هم شکوفا می شود.من در اجرای کار خودم خلاقیت کم ندیدم، من وضعیت تاتر در ایران را چنان نامناسب می بینم که یک جمعیت هزار نفره ای هستند که خودشان به خودشان می گویند برویم تاتر ببینیم و هیچ اتفاقی هم نمی افتد.امروزه کسی نمی داند تاتر چیست. ما چگونه تاتر را به جمعیت 80 ملییونی ایران بشناسانیم؟از این 80 ملیون نفر چند نفر می روند تاتر می ببینند؟ مشخص است که تاتر در ایران جا نیافتاده است. همین دوری محل اجرا یکی از عواملی می شود که کسی تاتر ما را نبیند و متاسفانه دیگر کسی هم پیش خودش نمی گوید که چقدر برای کار زحمت کشیده شده است.
امیدوارم در تمام فرهنگسرهای ایران کار فرهنگی انجام شود
وی افزود: من خوشحالم که کار ما در فرهنگسرای بهمن اجرا می شود چرا که فرهنگسرای بهمن مال من و امسال من است.من دوست دارم کارم در این فرهنگسرا دیده شود.به غیر ازاین باشد من کارم را کجا می توانم اجرا کنم در کنار خیابان و در چادر که نمی شود تاتر اجرا کرد.من واقعا دوست دارم که درتمام فرهنگسرهای ایران کار فرهنگی انجام شود. تئاتر ، موسیقی و سینما در ایران وجود خارجی ندارند. زمان و هزینه می خواهد که به آن درک برسیم.آیا مسئولینی که در این حوزه دارند فعالیت می کنند خودشان تئاتر می بینند؟نمایش «رِوِرانس» آخرین نمایشی است که از من در صحنه تئاتر می بینید. من دیگر نمی خواهم تاتر کار کنم . چرا که تئاتر به لحاظ مالی نمی تواند برای کارگردان و بازیگران و سایر عوامل یک نمایش آورد مالی داشته باشد و من 8 ماه بدون پول و حمایت جنگیدم و امروز به دلیل بی مهری ها خسته شدم و می خواهم درسینما به فعالیت هنری خودم بپردازم. هرچند فعالیت در سینما هم سخت های خودش را دارد ، اما قطعا یک فیلم مثل تئاتر بیشتر از هزار نفر مخاطب تئاتر را دارد.
جباری: تئاتر عشق و زندگی است
اشکان جباری نویسنده نمایش «رِوِرانس» درباره اسم و اینکه چگونه ایده این کار به نظرش رسیده اظهارداشت:این اثر در ذهن من یک ایده قدیمی بود و داشت خاک می خورد.معنی «رِوِرانس» ادای احترام و تشکر است و در پایان هر اجرای تئاتر احترامی که بازیگران به تماشاگران می گذارند به معنای«رِوِرانس» است، اگر دوستان کار را ببینند متوجه می شوند که چرا اسم این کار«رِوِرانس» است. در ابتدا نام «رِوِرانس» برای ما مد نظرنبود فقط در حد یک ایده بود.
وی در خصوص موضوع نمایش گفت: شاگردی که می خواهد از ایران برود و درباره استادش یک کار بسازد. من این ایده را داشتم ولی وقتی که با آقای محمدی درباره این کار صحبت کردم ، دوست داشت که این نمایش را با هم کار کنیم. برای اجرای این کار در ذهنم یک سری بازیگر مدنظر بود و با همفکری آقای محمدی در نهایت بازیگران انتخاب شدند.متن هم در روزهای آخرکار قبل از اجرا کامل شد.
جباری ابرازداشت: نگاه من بیشتر سینمایی است. من با سینما بیشتر آشنا هستم ولی به این معنی نیست که تئاتر را اصلا نمی شناسم. تئاتر را به صورت کارگاهی آموختم و دوست داشتم سینما را در تئاتر خلق کنم . سینما تاثیرات زیادی از تئاتر گرفته و ما دوست داشتیم این 2 را به هم وصل کنیم و اتصال این 2 به هم اثری شده که امروز در حال اجراست. درنمایش «رِوِرانس» نگاهمان با هم یکی بود و به هم مشاوره دادیم. کنارهم بودن ما باعث شد خلق اتفاق به نام «رِوِرانس» شد. به نظرم تئاتر عشق، زندگی است
وی اضافه کرد: هنر سینما صنعتی است . اما تئاتر در ایران آدم را نا امید می کند. با اینکه من کلی ایده دارم می خواهم کار تئاتر را رها کنم.ما در این کار سختی های زیادی کشیدیم ولی حمایت نشدیم و اوج ناامیدی کار امروز در حال اجراست. من به عنوان یک نویسنده،نه یک کارگردان امیدوارم روزی برسد که از آدمهایی که با ارزش هستند و در تئاتر حضور دارند ، حمایت شوند.
عوامل نمایش رورانس عبارتند از ؛
پنج شنبه 5 اسفندماه تا پنج شنبه 26 اسفند ماه ساعت 19
90 دقیقه
بها 20000 تومان
طراح و کارگردان : مهدی محمدی
نویسنده : اشکان جباری
تهیه کننده : امیر زمستانی
بازیگران (به ترتیب ورود): شایان فصیح زاده ، ملیکا رادمند ، علی عظیمی پور ، مهدی محمدی ، مونس جزی ، احسان صادقی عدل ، غزاله نصیرلو ، سام عبادی ، افق ایرجی ، علی میرشجاعی ،پرند عین بیگی ، عرفان قوهستانی ، شادی مهدی خانی ، عسل دارابی ، شایان معماری ، نازنین دلشادیان ، پروین حبیبی ، مهدی اشرافی ، آرمان کنگاوری ، سجاد غفاری ، اندیشه انارمشک
دستیاران کارگردان: شاهین مهدیزاده ،محمدرضا اسماعیلی ، ملینا میرمصطفی
برنامه ریز گروه : شاهین مهدیزاده
منشی صحنه : ملینا میرمصطفی ، سبا مشیری
مدیرصحنه : شایان معماری
طراح نور : شاهین مهدیزاره
طراح صحنه : مهدی محمدی
نورپرداز : حسین محمد زاده ، شاهین مهدیزاده
عکاس : روژیار حامی
طراح استوریبورد : پگاه گودرزی
پوستر و بروشور : علی عظیمی پور، مونس جزی
ساخت عروسک : غزاله نصیرلو
ساخت تیزر : علی عظیمی پور
گروه موسیقی:
گیتار الکتریک : عرفان قوهستانی
گیتارالکتریک و کیبورد : عرفان احمدی
گیتار الکتریک : شایان بزرگی
گیتار کلاسیک : کامیاب بابایی
سبک : درام اجتماعی
نشانی : انتهای اتوبان نواب ، میدان بهمن ، خ شهید وفایی ، فرهنگسرای بهمن ، سوله پرنیان
توضیحات : بزرگترین اجرای محیطی سال