خبرایران: علی اکبر قاضی نظام با تاکید بر اینکه فیلم کودک و نوجوان باید ارزش هنری و فرهنگی داشته باشد گفتند: انتظاری که همواره از آن حرف زده شده است و هیچ پاسخ مثبتی دریافت نکردیم همکاری جدی و وسیع آموزش و پرورش با سینمای کودک و نوجوان است .
به گزارش خبرایران از روابط عمومی جشنواره بین المللی فیلم های کودکان و نوجوانان، پنجمین جلسه آسیب شناسی و فیلمنامه نویسی برای کودکان و نوجوانان با حضور تعدادی از نویسندگان حوزه نمایشنامهنویسی برگزار و به ارائه راهکارهای مناسب برای رونق و تقویت این حوزه پرداخته شد.
مدير بخش مسابقه فيلمنامه نويسي جشنواره فیلم های كودكان و نوجوانان گفت: داوران بخش فیلمنامه نویسی اگر به سمت انتخاب آثار «برای» کودک و نوجوان هدایت شوند نحوه ارزیابی آنها بسیار متفاوت خواهد بود و فیلمنامههایی را انتخاب خواهند کرد که ضمن دارا بودن ارزش فرهنگی و هنری با مخاطب خود ارتباط خوبی برقرار کند.
قاضی نظام تصریح کرد: تا زمانی که تهیه کننده مطمئن نباشد فیلمنامه فروش خوبی خواهد داشت به سراغ آن فیلمنامه نمیرود. فیلم های کودک و نوجوان حتما باید به نیازهای زمان آنها پاسخگو باشد تا بتواند با جذب مخاطب روبرو شود و سرمایه تهیهکننده را بازگرداند.
مدير بخش مسابقه فيلمنامه نويسي جشنواره فیلم های كودكان و نوجوانان افزود: داوری فیلمنامهی حرفه ای ها با دانشجویان در دوره های گذشته با هم برگزار میشد و این به ضرر هر دو گروه بود در حالیکه باید حرفه ای ها با هم و غیرحرفه ای ها با هم رقابت کنند به همین دلیل امسال این دو گروه را از هم جدا کردیم.
امیر مشهدی عباس کارگردان و نویسنده با بیان اینکه داوران این جشنواره باید نیاز مخاطبان خود را بشناسند گفت: ابتدا باید دانست داوران تا چه اندازه نیاز مخاطب را می شناسند؟ دغدغه مخاطب کودک و نوجوان چیست؟ چراکه، موضوع و سایر عواملی که می تواند مخاطب را جذب کند بسیار متفاوت از اتفاقاتی است که در جشنواره کودک و نوجوان رخ می دهد و به فیلمنامههایی جایزه میدهند که یک اثر هنری صرف است و مخاطبین خود را نمیتواند جذب کند.
وی ادامه داد: نامزدهای هر بخش باید بتوانند در جشنواره حضور داشته باشند و آثار را تماشا کنند و با بهره گیری از آنها بتوانند فیلمنامه های جذابتری در آینده خلق کنند.
غلامرضا ساغرچیان نمایشنامهنویس و فیلمنامهنویس ادامه داد: آثاری که در جشنواره پذیرفته می شوند معمولا درباره کودک و نوجوان هستند و بحثهای دیگر که نیاز کودک و نوجوان ما نیست بسیار پررنگتر است در حالی که فیلم کودک و نوجوان نباید تنها «درباره» کودک باشد بلکه باید «برای» کودک باشد.
قاضینظام افزود: امسال ما فقط فیلمنامههایی را قبول خواهیم کرد که برای کودک و نوجوان باشد.
مرتضی آسمانی نویسنده کودک و نوجوان تاکید کرد: اگر سینما به مساله تربیت توجه نکند یک ضعف بزرگ محسوب می شود و در فیلمنامه ها باید به این مقوله توجه جدی داشتهباشند.
رضا عبدالعلی زاده نویسنده حوزه کودک بیان کرد: نوشتن فیلمنامه بصورت گروهی، و استفاده از اقتباس می تواند نتایج قابل توجهای داشته باشد. در حال حاضر به تنهایی نمی شود داستان مخاطب پسندی را خلق کرد بلکه باید چند نوع نگاه و تفکر با هم به تولید داستان بپردازند و این همکاریها اثرات خوب و مثبتی بر روی فیلمنامه داشته است.
مهشید فریدفر یکی دیگر از فیلمنامه نویسان کودک و نوجوان ادامه داد: جشنواره باید محفلی برای برقراری ارتباط سینماگران با فیلمنامه نویسان باشد و از این طریق داستان های خود را به مرحله تولید نزدیک کنند.
فهیمه میرزا حسینی نویسنده و کارگردان نمایشنامه های عروسکی پهلوان کچل و خواستگاری آبجی خانم گفت: زیربنای اصلی فیلمنامه و نمایشنامه یک داستان قوی است که مخاطب را با خود همراه میکند و اختصاص بخشی در گروه حرفهایها و اندیشههای نو باعث خواهد شد که دوستان به کارهای اقتباسی رو آورند.