زگیل های تناسلی و درمان آن در مردان و زنان

بیماری زگیل تناسلی تقریباً شایع و بسیار واگیردار می باشد که معمولاً از طریق جنسی به یکدیگر منتقل می‌شود ( یعنی تماس پوست با پوست آلوده). تیپ‌های ۶ و ۱۱ این ویروس مسئول ۹۰٪ موارد کوندیلوما هستند. درمان معمول از بین بردن ضایعات با روشهایی مانند لیزر CO۲، نیتروژن مایع و فتودینامیک تراپی با آمینولولونیک اسید می‌باشد. میزان عود ضایعات بالاست. اینترفرون آلفا نیز در درمان بکار می‌رود.

اچ.پی.وی HPV به قدری شایع است که در بیش از نیمی از انسان‌های از نظر جنسی فعال، در مقطعی از زندگی دچارش می‌شوند.

بیماری زگیل تناسلی هم در مردان و هم در زنان یک بیماری رایج بوده و معمولاً در 95% موارد در اثر تماس جنسی با یک فرد آلوده به ویروس به فرد سالم منتقل می شود 5 تا 10% افراد در طول عمر خود احتمال آلوده شدن به این ویروس را دارند ولی 90% این افراد بدون علامت بوده و فقط در 10% افراد علائم به صورت ظهور زگیل های تناسلی می باشد. عامل آن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می باشد که تقریباً 100 گونه دارد ولی گونه شایع این بیماری آنداع 6 و 11 می باشند که در نهایت می تواند منجر به بیماری گردن رحم تا حد وخیمی شوند. معمولاً 1 تا 6 ماه و حتی یکسال از زمان تماس با ویروس و سپس ایجاد علائم به صورت زگیل فاصله وجود دارد و به همین خاطر، شخص ، تماس به فرد آلوده را به درستی به یاد نمی آورد و این خود لزوم پایبند بودن به اصول اخلاقی و تحکیم بنیان خانواده را نمایان می سازد. معمولاً در فرد آلوده باید همزمان به سایر بیماری های آمیزسی مثل ایدز و هپاتیت B شک نموده و بررسی های لازم انجام شود زیرا معمولاً این افراد ارتباط جنسی با افراد متعدد داشته و این بیماری ها را به همدیگر منتقل می سازند.

اغلب زگیل های تناسلی آنقدر کوچک هستند که نمی‌شود آنها را با چشم غیر مسلح دید، اما بعضی اوقات این زگیل ها تکثیر شده و در دسته های کوچک خود را نشان می‌دهند.

پیشگیری از زگیل تناسلی

بطور قطع مهم ترین راه پیشگیری از ابتلا به بیماری زگیل تناسلی ، خودداری از ارتباط جنسی خارج از بنیان خانواده می باشد زیرا حتی اگر استفاده از کاندوم نیز رعایت شود بازهم خطر ابتلا وجود دارد. توصیه ی سازمان های بهداشتی واکسیناسیون به افرادی که در سنین نزدیک به بلوغ و فعالیت های جنسی می باشند استفاده از واکسن می باشد هر چند که واکسن آن به نام گارد سیل در همه جا یافت نمی شود و به سادگی در دسترسی عموم نیست، اما بکارگیری آن در 90% موارد از شروع بیماری زگیل تناسلي جلوگیری می کند و باعث ایمنی نسبت به سایر گونه های ویروسی می شود.

علائم ابتلا به زگیل های تناسلی

به صورت زگیل های پراکنده و یا متعدد در نواحی مختلف تناسلي و به رنگ پوست می باشند که به سرعت به رشد خود ادامه داده و در صورت عدم درمان تعداد آنها زیاد شده و باعث ایجاد علائم برای فرد می شود. در مردان این زگیل در ناحیه پوست آلت و اطراف آلت تناسلی و ناحیه پوست بیضه و در اطراف ناحیه مقعد به وجود می آید و به سرعت به رشد و تکثیر خود ادامه می دهند. در زنان این زگیل ها در ناحیه اطراف واژن و مقعد به رشد و تکثیر خود ادامه می دهند.

درمان زگیل های تناسلی در زنان و مردان

معمولاً درمان به صورت از بین بردن زگیل های به وجود آمده است که باید هر چه سریعتر انجام شود تا مانع گسترش بیماری و ازدیاد زگیل ها که به سرعت رخ می دهد شود. هرچند که به کار گیری واکسن در این مرحله چندان کار ساز نبوده و توصیه نمی شود و فقط می تواند مانع از ابتلا به سایر گونه های ویروسی شود. زگیل های تناسلي را می توان با روش های متعددی مانند فریز و لیزر نمودن از بین برد که در این میان اثر لیزر نسبت به سایر روش ها سریعتر و مطمئن تر است. در یک مطالعه که به صورت تصادفی بین اثر فریز کردن (کرایوتراپی) و لیزرها انجام شده، نتایج جالب توجهی به دست آمده است که شامل بررسی از نظر اثر اولیه، تعداد دفعات درمان و میزان عود و عوارض بعد از درمان بوده است.

پاک سازی اولیه با لیزرها 90% و با کرایوتراپی 3% بوده است.

تعداد دفعات تکرار در موارد لیزرها 10% و در موارد کرایوتراپی 90% نیاز به تکرار جهت پاکسازی زگیل های تناسلي بوده است.

میزان عود در لیزرها 2% و با کرایوتراپی 12% می باشد.

در کل مهمترین اصل، ابتدا پیشگیری از ابتلا به بیماری است و در مرحله بعد، درمان اولیه و پیگیری متعدد و تکرار در درمان به صورتی که بیماری های آتی بعد از درمان مراجعه و معاینه و درمان شود