فیلمسازی که اولین فیلمش را در ۱۴ سالگی ساخت

این فیلمساز فرانسویر که قریب به 50 فیلم در کارنامه کاری خود دارد، به عنوان یکی از کارگردانان موج نو فرانسه شناخته شده است.

به همین بهانه مروری کوتاهی داریم بر زندگی «آلن رنه»:

«آلن رنه» 3 ژوئن 1922 در فرانسه متولد شد. اولین فیلم کوتاهش را در 14 سالگی ساخت. اما از اواسط دهه 40 به طور جدی وارد سینما شد.

«رنه» ابتدا در کنار فیلمسازی، کار تدوین و فیلمبرداری آثار کوتاه سینمایی را نیز به عهده داشت.

علی‌رغم این که رنه در دوران اوج کارش، محبوب جشنواره‌های روشنفکری اروپایی بود، اما برای اولین بار به همراه سه کارگردان دیگر برای ساخت مستندی چهار اپیزوده به نام «تصویر» مورد توجه داوران جشنواره گلدن گلوب قرار گرفت و برنده این دوره از رقابت‌ها شد.

اما دوران شهرت رنه با ساخت مستند کوتاه «شب و مه» (1955) آغاز شد. این مستند به تاریخچه اردوگاه‌های مرگ نازی‌ها می‌پرداخت. رنه برای این فیلم نامزد جوایز بفتا شد و جایزه ویژه «ژان ویگو» را هم برای بهترین فیلم کوتاه دریافت کرد.

رنه در اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 با ساخت سه فیلم .«هیروشیما عشق من» (1959)، «سال گذشته در مارین باد» (1961) و «موریل» که با نام «زمان بازگشت» هم شناخته می‌شود، در سینما جنجال آفرید.

رنه برای «هیروشیما عشق من» جایزه ویژه سازمان ملل را از جوایز بفتا دریافت کرد و نامزد جایزه بفتای بهترین فیلم شد و او همچنین با این فیلم در بخش مسابقه جشنواره کن شرکت کرد.

ارتباط میان رنه و جشنواره کن که با این فیلم شروع شد و در دهه‌های بعد نیز ادامه یافت و حاصل آن دو جایزه از جشنواره کن برای فیلم «عموی آمریکایی من» در سال 1980 و جایزه یک عمر فعالیت هنری در سال 2009 بود.

«هیروشیما عشق من» همچنین رنه را نامزد جایزه بهترین کارگردانی سال از انجمن کارگردانان فیلم آمریکا کرد.

رنه با فیلم «سال گذشته در مارین باد» موفق شد جایزه شیر طلایی بهترین فیلم را از جشنواره ونیز دریافت کند و با فیلم «موریل» نامزد شیر طلایی شود.

موفقیت‌های سینمایی رنه حتی تا آخرین روزهای زندگی‌اش نیز ادامه داشت، آنچنان‌که آخرین فیلم او با نام «زندگی رایلی»، چند هفته پیش در جشنواره برلین به نمایش درآمد و موفق به دریافت دو جایزه از جمله جایزه فیبرشی شد.

«رنه» همواره اعتقاد داشت: «فیلم ساختن خیلی خوب است، اما فیلم دیدن حتی از آن هم بهتر است.»

از جمله فیلم‌های مطرح این فیلمساز فرانسوی می‌توان به فیلم‌های «گوگن» (کوتاه، 1950)، «موری‌یل» (1963)، «جنگ تمام شده‌است» (1966)، «زندگی یک رمان است» (1983)،«قلب‌ها» (2006)، «علف‌های وحشی» (2009) و «هنوز هیچی ندیده‌ای» (2012) اشاره کرد.

«آلن رنه» در زمان مرگ روی فیلمنامه فیلم جدیدش کار می‌کرد.