خبرایران: با نزدیک شدن شمار مسلمانان فراری روهینگیا به ۳۰۰ هزار نفر، سازمان ملل متحد برای مقابله با بحران انسانی در جنوب بنگلادش درخواست کمک کرد.
به گزارش خبرایران به نقل از رویترز، سازمان ملل متحد می گوید موج پناهجویان گرسنه و زجر کشیده «هیچ نشانی از توفق ندارد» و آژانس های کمک رسانی در منطقه «بازار کاکس» که در حال کمک رسانی به صدها هزار نفر هستند، کاری طاقت فرسا انجام می دهند.
رابرت واتکینس، هماهنگ کننده مقیم سازمان ملل متحد در بنگلادش اضافه کرد: «داشتن منابع مورد نیاز آژانس های کمک رسان فعال در بازار کاکس برای فراهم کردن کمک های اضطراری به مردمی که به شکل باورنکردنی آسیب پذیرند و مجبور شده اند از خانه هایشان فرار کنند و با دست خالی به بنگلادش بیایند، ضروری است».
او در بیانیه گفت که این آژانس ها به ۷۷ میلیون دلار نیاز دارند تا از عهده وضعیت اضطراری بربیایند.
شورشیان «ارتش رهایی روهینگیا آرکان» (آرسا) امروز به طور یک جانبه اعلام آتش بس کردند تا گروه های کمک انسان بتوانند کمک های انسان دوستانه خود را به افرادی که همچنان در شمال غرب میانمار حضور دارند، ارائه کنند.
پس از آن که سازمان ملل متحد مجبور شد فعالیت نهادهایش را به خاطر ادعاهای دولت میانمار مبنی بر حمایت این سازمان از شورشیان به حال تعویق در آورد، صلیب سرخ عملیات هایش را در این منطقه گسترش داده است. سازمان ملل متحد کارمندان غیرضروریش را در دو هفته گذشته از منطقه خارج کرده است.
ناظران حقوق بشری و روهینگیاهای فراری می گویند ارتش میانمار و بوداییان متعصب راخین کمپین آتش سوزی راه انداخته اند تا جمعیت مسلمان را از این کشور بیرون کنند.
کریس لوا، از گروه دیدبانی «آراکان پروجکت» می گوید: «روستاها به آهستگی و یکی پس از دیگری در آتش می سوزند- من فکر می کنم همین حالا هم روهینگیاها به طور کامل از راته دائونگ محو شده اند».
یک مرزبان بنگلادشی می گوید روز شنبه سه روهینگیا که تلاش می کردند از میانمار فرار کنند، بر اثر انفجار مین کشته شدند. یک مقام سازمانی غیردولتی هم می گوید دو نفر دیگر امروز زخمی شده اند.
عفو بین الملل هم با اشاره به این که امروز یک چوپان بنگلادشی در منطقه مرزی بر روی مین رفته و پایش را از دست داده است، اضافه کرد: «تمام نشان های حاکی از آنند که نیروهای امنیتی میانمار عمدا مناطقی را که پناهجویان روهینگیا به عنوان محل عبور استفاده می کنند، هدف گرفته اند. این یک شیوه بی رحمانه و سنگ دلانه برای افزودن رنج مردمی است که از یک نبرد نظام مند برای شکنجه، فرار می کنند».
تیرانا حسن، دبیر واکنش به بحران عفو بین الملل که هم اکنون در بخش بنگلادشی مرز حضور دارد می گوید: «این اقدامات شواهد بیشتری ارائه می کنند که این مشکل به خودی خود حل نمی شود. مقامات میانمار باید فورا به این رفتار منزجرکننده پایان دهند و به گروه های مین زدا اجازه بدهند تا به مناطق مرزی دسترسی داشته باشند».
ارتش میانمار، در کنار کره شمالی و سوریه، از انگشت شمار ارتش هایی است که هنوز از مین های ضد نفر استفاده می کند. این سلاح بر اساس عهدنامه ای بین المللی از سال ۱۹۹۷ ممنوع شده است.
گروه بحران بین الملل در گزارشی اعلام کرد که درگیری در راخین باعث چیزی بیش از یک بحران انسانی شده است و ممکن است دولت انتقالی میانمار که ۵ سال است شکل گرفته، با تندرو شدن جمعیت روهینگیا دچار لغزش شده و همچنین ثبات منطقه ای تضعیف شود.