خبرایران: استیون پداک، تیرانداز ۶۴ ساله که یکشنبه شب با شلیک به تماشاگران یک کنسرت موسیقی ۵۹ را کشت و ۵۲۷ نفر را مجروح کرد علاوه بر ۲۳ سلاحی که با خود به هتل برده بود در خانه هم چندین اسلحه و صدها تیر انبار کرده بود. پلیس همچنین در خودرو او مواد اولیه ساخت بمب پیدا کرده است.
استیون پداک، تیرانداز ۶۴ ساله که یکشنبه شب با شلیک به تماشاگران یک کنسرت موسیقی ۵۹ را کشت و ۵۲۷ نفر را مجروح کرد علاوه بر ۲۳ سلاحی که با خود به هتل برده بود در خانه هم چندین اسلحه و صدها تیر انبار کرده بود. پلیس همچنین در خودرو او مواد اولیه ساخت بمب پیدا کرده است.
به علاوه پلیس می گوید او در اتاقش چندین دوربین کار گذاشته بود.
به گزارش بی بی سی، در تازه‌ترین اخبار در مورد این کشتار که خونین‌ترین وافعه تیراندازی تاریخ آمریکا نام گرفته، نشریه 'بوستون نیوز ۲۵' تصاویری از داخل اتاق استیون پداک در طبقه ۳۲ هتل محل اقامت او منتشر کرده است.
در این تصاویر چند سلاح جنگی با خشاب‌های بزرگ دیده میشود که قابلیت تیراندازی پرسرعت را برای او فراهم می‌کرده است. با وجود این کارشناسان اسلحه و کسی که بخشی از این سلاح‌ها را بهار گذشته به استیون پداک فروخته بود می‌گوید با توجه به صدای رگبارهایی که یکشنبه شب در ویدئوها شنیده میشود، تیرانداز احتمالا قابلیت این سلاح‌ها را با نصب تجهیزات اضافه ارتقاء داده بوده چرا که سرعت رها شدن تیرها یکی پشت دیگری، فراتر از قابلیت عادی سلاح‌های او بوده است.
در همین حال، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، روز سه‌شنبه (سوم اکتبر) یک بار دیگر استیون پداک را "دیوانه و مریض" توصیف کرد و گفت در آینده راجع به اصلاح قوانین مالکیت اسلحه سخن خواهد گفت؛ هر چند جزئیاتی درباره موضع خود در این باره به خبرنگاران نگفت.
ترامپ که مواضعش نسبت به مالکیت اسلحه در طول زمان تغییر پیدا کرده، هفته گذشته و در جمع هوادارانش در ایالت آلاباما یک بار دیگر به آنها یادآوری کرد که: "اگر من رئیس جمهور نمی‌شدم همه شما باید اسلحه‌هایتان را دو دستی تقدیم می‌کردید و تحویل دولت (کلینتون- دموکرات) می‌دادید."
حزب جمهوری‌خواه به طور سنتی از آزادی مالکیت و حمل اسلحه حمایت کرده است و دونالد ترامپ، پیش‌تر گفته بود که دولت او هرگز در صدد نقض "حق حمل اسلحه" برنخواهد آمد.
این تصاویر از اتاق محل اقامت استیون پداک و دقایقی بعد از واقعه تهیه شده است
در تازه ترین تحول کلانتر لاس وگاس می گوید که مهاجم چندین دوربین در اتاق محل اقامتش در این هتل نصب کرده بود.
جوزف لومباردو گفت که این دوربین ها ظاهرا برای زیر نظر گرفتن پلیس به هنگام نزدیک شدن ماموران بوده است.
او گفت: "کارهای او برنامه ریزی شده بود. معلوم است که چنین بود. نوع و حجم سلاح ها در آن اتاق این مساله را ثابت می کند. این اقدام او از قبل به طور گسترده برنامه ریزی شده بود و من مطمئنم او همه کارها را پیشاپیش ارزیابی کرده بود."
همزمان در روز سه شنبه شبکه ان‌بی‌سی آمریکا گزارش کرده که استیون پداک، هفته گذشته حدود ۱۰۰ هزار دلار پول به حسابی در فیلیپین واریز کرده است؛ فیلیپین کشور زادگاه دوست دختر استیون پداک است.
ماریلو دنلی، ۶۲ ساله، در هنگام واقعه یکشنبه شب در خاک آمریکا نبود. او روز ۲۵ سپتامبر ابتدا به هنگ‌کنگ رفت و روز اول اکتبر (روز کشتار لاس وگاس) وارد فیلیپین شد؛ با وجود این، هنوز مشخص نیست که این پول هنگفت را آقای پداک برای دسترسی دوست دخترش ارسال کرده یا به قصد دیگری آن را واریز کرده بوده است.
با وجود یافتن اطلاعات جدید درباره تاریخچه زندگی استیون پداک، اف‌بی‌آی و پلیس محلی هنوز نتوانسته سرنخی درباره انگیزه اصلی این مرد ۶۴ ساله از کشتار روز یکشنبه پیدا کند.
با توجه به این که استیون پداک از نظر اقتصادی وضعیت نسبتا مناسبی داشته و به لحاظ عقیدتی هم هیچ ارتباطی با گروه‌های افراطی داخل یا خارج آمریکا نداشته، پیدا دادن انگیزه او از این کشتار به معمایی بزرگ تبدیل شده است؛ به عبارت دیگر، کارشناسان و ناظران قادر نیستند او را در هیچ کدام از طبقه‌بندی‌های موجود برای کسانی که با اسلحه دست به کشتار جمعی می‌زنند، قرار دهند.
استیون پداک پس از به رگبار بستن حاضران در کنسرت موسیقی، و پیش از آن که ماموران به پشت در اتاق او برسند، با شلیک به خودش خودکشی کرد. او هیچ سابقه جنایی و قضایی ندارد و کسانی که او را از نزدیک می‌شناسند می‌گویند تصور ارتکاب چنین کشتاری از سوی استیون "در مخیله‌شان نمی‌گنجد".
استیون پداک که پیش‌تر به عنوان حسابدار کار کرده، عاشق قمار بوده و در مجموعه مسکونی ویژه افراد بزرگسال در شهر ماسکیت در نزدیکی لاس وگلاس زندگی می‌کرد.
همزمان روز سه‌شنبه گزارش شد پلیس در جستجو از خودرو استیون پداک، مقادیری نیترات آمونیاک یافته است، ماده‌ای که در کودهای شیمیایی کشاورزی یافت میشود و قابلیت استفاده در ساخت بمب را دارد؛ نظیر آنچه در بمب‌گذاری مهیب اوکلاهاما در سال ۱۹۹۵ مورد استفاده قرار گرفته بود.