رتبه 115 ایران از نظر شادی درمیان ۱۵۷ کشور

به گزارش خبر ایران ، سیدحسن موسوی‌چلک افزود: یکی از ویژگی‌های جامعه امروزی گسترش شهر‌نشینی، دسترسی بیشتر به فناوری، مشغله‌های فراوان، تحمیل استرس‌های متعدد بر افراد، تعامل فرهنگی بالا و مستعد شدن جهت تضعیف هویت فرهنگی، کاهش ارتباطات عاطفی میان مردم، افزایش اختلالات روانی و... است. در چنین جامعه‌ای یکی از مهم‌ترین دغدغه‌ها برنامه‌ریزی مناسب، افزایش پویایی اجتماعی و روانی به عنوان مولفه‌ای مهم در سبک زندگی مردم است چرا که یکی از گمشده‌های مردم در چنین جامعه‌ای، نشاط و شادابی اجتماعی بوده و بدون تردید این نشاط در عملکرد افراد در جامعه تاثیرگذار است.وی در ادامه گفت: تاملی بر برخی آمار‌های موجود در کشور نیز گویای همین مساله است به‌گونه‌ای که طبق سرشماری سال 1390 بیش از 70 درصد جمعیت کشور شهرنشین هستند درحالی که این نسبت در 30 سال قبل معکوس بود یعنی 70 درصد روستانشین بودند.چلک‌موسوی با اشاره به اینکه رتبه شادی و نشاط ایران 115 در میان 157 کشور است، تاکید کرد: در شرایط فعلی جامعه افزایش مصرف مواد مخدر صنعتی و گرایش به مصرف مشروبات الکلی و آمار افراد دارای اختلالات روانی بیشتر شده است.

خلق شادی‌های گروهی

رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران گفت: این تنهایی اجتماعی تاثیرات چشمگیری بر حوزه ارتباطات انسانی و سلامت روانی مردم می‌گذارد. اینجا وظیفه مردم است که شادی‌های گروهی را خلق کنند تا فشارهای ناشی از زندگی ماشینی کمتر شود و در این زمینه نباید منتظر دولت‌ها باشند چراکه دولت‌ها در ادوار مختلف نه‌تنها تسهیل‌‌کننده برای ایجاد فضای شاد در چارچوب مقررات نبودند بلکه بیشترین نقش خود را در ممیزی فرهنگی ایفا کردند.به گفته وی، برخوردهای ممیزی شده باعث شده تا امروز بیش از هر زمانی نگران تهاجم فرهنگی، شبیخون و همچنین ناتوی فرهنگی باشیم؛ فرهنگی که با رویکرد‌های سلبی نمی‌توان آن را مدیریت کرد.موسوی‌چلک اظهار داشت: نباید فراموش کنیم که تغییرات فرهنگی یک شبه صورت نگرفته و یک شبه هم تاثیرات منفی آن از بین نخواهد رفت. شاید به همین دلیل است که فرهنگ به عنوان یکی از شعار‌های سال 93 تعیین شده است تا زمینه تقویت هویت فرهنگی بیشتر فراهم شود. البته امیدوارم که این فرصت را فقط با پارچه نوشته‌ها یا فراموش کردن یا محدود کردن ظرفیت‌های فرهنگی اقوام مختلف ایرانی از دست ندهیم.وی تاکید کرد: یکی از مهم‌ترین اقدام‌ها در این زمینه استفاده از ظرفیت‌های فرهنگی (ملی، قومی و دینی) است که می‌تواند این فضای شاد و دلنشین را همراه با انتقال مولفه فرهنگی فراهم کند تا ریشه‌های تعلق اجتماعی را عمیق‌تر کند. شادی و غم به‌عنوان دو پدیده روانشناختی دو روی یک سکه تصور شده و لازمه یک زندگی سالم بوده و گاهی سبقت یکی بر دیگری در وضعیت تعادلی سیستم روحی- روانی اختلال ایجاد می‌کند.