خبرایران: پیروز حناچی، شهردار تهران که به همراه علی اعطاء، سخنگوی شورای اسلامی شهر تهران، از اولین مرکز نگهداری پسران نوجوان کارتنخواب بازدید میکرد، گفت: «داشتن نوجوان کارتنخواب در شأن این کشور و مردمش نیست و باید همه با هم تلاش کنیم که افرادی که به هر دلیلی کارتنخواب هستند به زندگی خود بازگردند.»
به گزارش خبرایران، پیروز حناچی، شهردار تهران در بازدید سرزده و صمیمی از سرای نور، گفت: «شاید باورش سخت باشد که فکر کنیم نوجوان و کودک کارتنخواب وجود داشته باشد اما واقعیت این است که پایتخت متأسفانه شاهد حضور این افراد است، نوجوانهایی که به هر دلیلی وارد جریان اعتیاد و کارتنخوابی شدهاند.»
وی افزود: «درمان و نگهداری از نوجوانهایی که جامعه و خانواده، آنها را به سمت کارتنخوابی و اعتیاد برده است، میتواند به راحتی زندگی و آینده آنها را زیر و رو کند. زیرا وقتی پای صحبت تکتکشان مینشینی، متوجه میشوی که در زمان کارتنخوابی و اعتیادشان هیچ زندگی خوبی برای خودشان متصور نبودند.»
شهردار پایتخت گفت: «موسساتی که در این حوزه فعالیت میکنند کار بسیار بزرگی انجام میدهند، زیرا با سعی و تلاش و برنامههای خوبی که برایشان دارند، زندگی این نوجوانها را مانند زندگی افراد عادی میکنند.»
حناچی تاکید کرد: «باید از تجربیات موسساتی مانند "طلوع بینشانها" استفاده کنیم تا بتوانیم در حوزه درمان و نگهداری و شیوه رفتار با افراد کارتنخواب بهتر عمل کنیم. زیرا استفاده از سرمایههای اجتماعی اصل مهمی است و تفاوت زیادی است بین زمانی که مردم برای انجام یک کار در کنارمان بایستند یا در مقابلمان. مشخص است که "سرای نور" محل امنی برای نوجوانهای کارتنخواب است و چه خوب میشود که پایتخت برای تمام نوجوانان جای امنی باشد.»
وی افزود: «نتیجه کار مؤسسه طلوع بینشانها، نشان داده که با شیوههایی که آنها اجرا میکنند، میتوان فرد کارتنخواب را به زندگی بازگرداند و مسیر زندگیاش را تغییر داد.»
شهردار تهران با بیان اینکه "نوجوانان این مرز و بوم باید در دانشگاه و مدرسه باشند نه اینکه کارتنخواب و مصرفکننده باشند"، گفت: «داشتن نوجوان کارتنخواب در شأن این کشور و مردمش نیست به همین دلیل باید همه با هم تلاش کنیم که افرادی که به هر دلیلی کارتنخواب هستند به زندگی خود بازگردند.»
در پایان این بازدید نوجوانان سرای نور هدیههایی که برای شهردار تهران و عضو شورای شهر از هنر دستانشان آماده کرده بودند، به رسم یادگار به آنها تقدیم کردند تا همیشه در گوشه ذهن و زندگیشان به نوجوانان کارتنخواب و سرنوشت آنها فکر کنند.