دف طرح نقشه ایران را به عشق کشورعزیزم ساختم/ سالهاست اجداد و نیاکان ما حتی از یک بیمه صنایع دستی بی بهره اند / دف ابداعی من با نام «دو پوست در یک کمان» با بی توجهی اساتید ومسولین مواجه شد

استاد حیدرمحمدی سازنده سازدف درگفتگو باخبرنگارخبرایران اظهارداشت : متولد سال 1353 در شهر سنندج در خانواده‌ای هنرمند به دنیا آمدم و از همان دوران کودکی با این ساز خو گرفته و بزرگ شدم، از سال 1374  به‌صورت حرفه‌ای شروع به ساخت دف‌های سنتی کردم و در حال حاضر نیز به همراه همسرم «فریبا بایزیدی» به این حرفه مشغول هستم. در واقع حدود ۲۵ سال سابقه کاری دارم واز دوران کودکی با دفنوازی ودفسازی در گهواره بزرگ شدیم و دارای مدرک کارشناسی سازهای کوبه ای نیز هستم و مهرهای ملی ، اصالت ملی درخصوص تولید ساز دف و تاییدیه اساتید کشوری را نیز درخصوص دارم.

وی ابرازداشت : البته تاییدیه اساتید مال سالها گذشته بود که همگی بخاطر نفع امتیازات خودشان و با گرفتن مستندها از کارگاه های پدران ، برادران و خانواده ام که از سال۱۳۴۶ قبل از انقلاب اولین دفسازانی بودند که امروزه حتی یک درصد اسم آنها بجزء یک عده سود جوی طلقی ساز نیست. کردستان مرکز و منبع «دف» و «دف نوازی» در دنیاست و قلمداد کردن کردستان به عنوان پایتخت دف جهان حق این دیار است چون فیزیک و قدمت و استفاده صحیح و اصولی آن در کردستان و سنندج است.

محمدی خطرنشان کرد : امروزه به جرآت می توانم بگویم هیچ گونه تاییدیه ای از بزرگترین و نامدارترین اساتید جهان را قبول ندارم بجز عشق به هنر خودم که با تجربه سالهای هنر و اصالتی بدست آوردم ، که هیچ کدوم از اساتید صاحب سبک وصاحب کتاب وشهرت توان یک دقیقه نگاه کردن به کارگاه دباغی و تجزیه وتحلیل چوب وروش پرداخت و ساخت دف اصیل رو نه تنها بلد نیستند.  

وی ادامه داد : کردستان پایتخت دف شناخته می شود و کوچکترین وبزرگترین دف جهان دراین شهر ساخته شده؛ اما متاسفانه فرهنگ و ارشاد آن نه تنها توان نصب المان دف را دراین استان نداشتند بلکه مرا از ساختمان صنایع دستی کردستان توسط مدیر کل میراث فرهنگی کردستان جناب علوی با بی احترامی بیرون کردند و دستور لغو بزرگترین المان دف دنیا را صادرنمودند.

محمدی تاکید کرد : ما درخصوص دف کارهای ابداعی زیادی تلاش کردیم در این سال ها انجام دهیم،از جمله ساخت نخستین دف خورشیدی در سال 1374 ، احیای دف باستانی، ساخت «سلطان دف» به عنوان بزرگ‌ترین دف از نظر اندازه، «دف هشت‌گوش»، «بیضی‌شکل»، «مربعی‌شکل»، «دف تمام‌چوب»، «کلکسیون دف» از کوچک‌ترین دف تا سایز 60 از جمله کارهای ما بوده و برای نخستین بار کوچک‌ترین دف با سایز 2 سانتی‌متر و بزرگ‌ترین دف با سایز 200 سانتی‌متر را نیزبه‌عنوان بزرگ‌ترین دف دنیا ساختیم.

وی اضافه کرد: سالهاست که اجداد و نیاکان ما حتی از یک بیمه صنایع دستی بی بهره اند ودف هم فقط بنام اساتید واداره ها رقم می خورد. دف سال ها فقط از پوست ساده وکمانه ساده خانقاهی تشکیل شده بود . که بنده برای اولین بار در تابستان 1376  اولین دف طرح خورشیدی رو ابداع نمودم. دفی که یکی از انها امروز در دستان استاد بیژن کامکار ودیگری پیش استاد اردشیر کامکارمی باشند.

این استاد دف سازی تصریح کرد : دف باران که برگرفته از نعمت جاری شده آسمانی در صدای ملکوتی دف عرفانی است وتقدیم به کائنات برای شکر گزاری پروردگار کردم وازهمه مهمتر گرا نترین دف دنیا که دف کمانه چوبی ، گل میخ وپرچ چوبی ، ورخت و زنجیرهای چوبی که اکنون اون دف فروخته شده و حدود ۶میلیون تومان ارزش واقعی آن است را نیز من ساخته ام.

محمدی عنوان داشت : دف طرح نقشه ایران به عشق کشورعزیزم ایران در صدای عرفان وخانقا بود ، دف طرح چند رنگ طبیعی که فوق العاده ترین صداها رو داراست وکاملا بکر وطبیعی با طرح طبیعی ودباغی سنتی است را نیز من ابدا و به تولید  رسانده ام .

وی افزود : ازمهمترین اتفاقاتی که در ابداعی دف توسط بنده افتاد بی توجهی اساتید ومسولین نسبت به دف عجیب دو پوست در یک کمان است . طرح اولیه که همین امر باعث شد که تکمیلی این دف که دوصدای متفاوت در یک کمان ایجاد می کند، به تاخیر انداخته شود. طرح مراحل ساخت ونصب بزرگترین دف جهان در شهر پاوه کرمانشاه نیز کار بنده بوده است.

محمدی در مورد مراحل ساخت دف نیز توضیح داد: از چوب‌بری تا دباغی دف را خودم انجام می‌دهم و در انجام بقیه کارها نیز همسرم کمکم می‌کند و دف‌ها را می‌سازیم؛  برای ساخت دف سنتی نمی‌توان از هرنوع پوستی استفاده کرد و پوست مصرف‌شده باید شرایط خاصی داشته باشد به همین دلیل پوست را از مناطق مرزنشین، اورامان و قصرشیرین تهیه و به‌صورت سنتی با استفاده از نمک دباغی می‌کنیم وبرای تهیه چوب آن که معمولاً از بیدخالص یک لایه و تاژاو استفاده می‌شود به مرزهای ایران و عراق می‌روم.

وی درپایان سخنان خود گفت : متاسفانه به‌خاطر بی‌مهری‌هایی که از سوی مسئولان به من شده، از هیچ جوانی دعوت نمی‌کنم که این حرفه را یاد بگیرند چراکه بیشتر اعضای خانواده خودم که به این حرفه مشغول بودند اکنون از کردستان کوچ کرده وبه تهران رفته در کارهایی غیر هنری مثل کارگری، غرفه‌داری و ... مشغول به کارند. انها با بی مهری مسولین از ساخت دف دست کشیده‌اند . من هم با توجه به علاقه شخصی و عشق ام به این کار تاکنون در کردستان مانده ام و کماکان با وجود تمام بی مهری به کار ساخت دف مشغول هستم.