خبرایران : سازنده عود، سنتور و تارگفت: متاسفانه هیچ حمایتی ازمن درخصوص تولید ساز نشده و برای خودم هیچ توقعی هم ندارم. منتها درخواست و توقع من فقط حمایت و کمک به هنر ایرانی در همه رشته ها است، تا از نابودی آنها جلوگیری شود.
استاد اکبرطغیانی سازنده عود، سنتور و تاردرگفتگو باخبرایران اظهارداشت: سال 1347 در اصفهان متولد شدم و ساخت سازرا بدونه استاد درکارگاه نجاری پدرم شروع کردم که آن زمان در شهر ما هیچ سازنده یا نوازنده ای نبود و من توانستم یک سنتور توسط شخصی تهیه کنم و با باز کردن سنتور و الگو از روی ساز باز شده شروع به ساخت کردم.
طغیانی تصریح کرد: به این دلیل که نجاری بلد بودم صنعت ساخت ساز برام سخت نبود. مهم صدای مطلوب ساز بود که من می بایست تجربه می کردم وطی سالها با رفتن به کلاس نوازندگی نزد اساتید مطرح در اصفهان و تهران با صدای ساز آشنا و توانستم سازهایی با صدای مطلوب را بسازم.
وی خاطرنشان کرد: درحال حاضر مشغول ساخت 6 نوع ساز هستم و وضعیت بازار چون بصورت تکی می سازم هیچ تاثیری ندارد. درهیچ شهری به این دلیل که تولید انبوه ندارم، نمایندگی برای فروش سازهایم ندارم.
طغیانی ابرازداشت : من موسیقی ، ساخت ساز و نوازندگی را فقط برای هنراش انجام می دهم و به عنوان یه شغل درآمد زا به آن نگاه نمی کنم و اگر برای درآمد مالی اش می خواستم نگاه کنم ، قطعا نجاری درآمد بیشتری برای من داشت. متاسفانه با تمام مشکلاتی که ساختن ساز دارد، خانه موسیقی ، میراث فرهنگی و وزارت ارشاد حمایتی از این هنرارزنده ندارند.
وی عنوان داشت : متاسفانه هیچ حمایتی ازمن درخصوص تولید ساز نشده و برای خودم هیچ توقعی هم ندارم. منتها درخواست و توقع من فقط حمایت و کمک به هنر ایرانی در همه رشته ها است، تا از نابودی آنها جلوگیری شود. همچنین افزایش سرسام قیمت چوب های وارداتی و لوازم جانبی درجه یک که همه باید به دلار خریداری شوند تا برای ساخت یک ساز با ارزش مورد استفاده قرار گیرند، مشکلی است که حسابی سازگران را اذیت می کند و توقع داریم که مسئولین حمایت کنند.
این هنرمند افزود: چوب ساز های ایرانی ازجمله «تار»،«سه تار»،«سنتور» و...چوب های داخلی ازقبیل«گردو»،«توت»،«افرا»، «چوب آزاد» و چوب سازهای خارجی مثل«ویلن» و «گیتار» هم که از «افرا اسپروس» یا «رز» که وارداتی هستند تهیه وساز مورد نظر ساخته می شوند.
وی ادامه داد: اکثرسازها راساختم و به ساخت 6 ساز با تولید بسیارکم ادامه دادم .ضمن اینکه نواختن سازهایی را خودم تولید می کنم بلد هستم و نوازندگی با اکثر آنها آشنا هستم و نوازندگی «سنتور»،« ویلن» و «ضرب» ومخصوصا «سنتور» و«ویلن» انجام می دهم.
طغیانی تاکید کرد: درآمد یک سازگرازساختن سازدرحد متوسط است. یعنی اینکه نه آن قدر زیاد است که سازگربتواند سرمایه ای را پس اندازکند تا سازهای جدیدرا بسازد. نه اینکه آن قدر زیاد است که بتواند دست به تولید انبوه بزند. در واقع درآمد سازگران درحد متوسط است .البته اگر بازار ساز خوب باشد می تواند درآمد خوبی را نیز نصیب سازنده ساز کند.
وی یادآورشد : مشکلات ساخت سازدرکشور ما بسیار زیاد است و گفتن آن به این سادگی ها نیست. متاسفانه درآموزش و روابط هیچ قانونی درآن نیست. ازطرفی گران بودن ساز معیار و ملاکی بر خوب بودن ساز نیست. مانند گذشته کسی توجه ای به سوابق و تجربه سازنده ساز ندار. فقط ارتباطات مهم شده است.
وی تصریح کرد : متاسفانه عده ای موسیقی را فقط در پول می بینند. نگاه پولکی داشتن در بخش آموزش ساخت ساز نیز وجود دارد. به هرحال من امیدوارم روزی سازخوب بتواند جایگاه واقعی خود را پیداکند. مثل گذشته که سازیحیی وجود داشت و امروزخودش زنده نیست ، ولی به مرور زمان ساز یحیی جایگاه خود را پیدا کرد. یا مثل استرادی بعد از ۳۰۰سال ویولن اش وجود دارد.
طغیانی در پایان سخنان خود گفت : همه تلاش من این است که بتوانم ساز خوبی را با بهترین نوع چوب و صدا بسازم. اگر ساز خوبی ساخته شود درگذرزمان کیفیت خود را نشان می دهد. ضمن اینکه مخاطب اگر سازی خوبی وجود داشته باشد، به مرور زمان به ان علاقه مند شده و اسم سازنده نیز به همین دلیل ر گذر زمان زنده می ماند.