امروز: سه شنبه ۲۰ فروردین ۱۴۰۴ [2025/04/08]
ما را در فیسبوک دنبال کنید ما را در توییتر دنبال کنید ما را در گوگل پلاس دنبال کنید خروجی RSS جستجوی پیشرفته سایت پیوندهای سایت
کد خبر: 53416 تاریخ انتشار: شنبه ۴ بهمن ۱۳۹۹ ساعت ۸:۴:۱۰ قبل از ظهر نسخه چاپی

مهران شریفیان در گفتگو با خبرایران علام کرد؛

ویولن ایرانی در دانشگاه‌های ایران جایی ندارد/ حذف ویولن ایرانی ازموسیقی ملی مساوی با حذف کل موسیقی ایران بود/ اکثر آدم‌ها استعداد موسیقی دارند/ هیچ امنیت شغلی یا بیمه کارآمدی برای هنرمندان و مدرسین موسیقی نیست

خبرایران : مدرس و نوازنده ساز ویولن با اشاره به نبود امنیت شغلی یا بیمه کارآمدی برای هنرمندان و مدرسین موسیقی گفت : بخاطر کرونا آموزشگاه‌های موسیقی چندین ماه تعطیل شده بودند از آنجایی که مدرسین از آموزشگاه حقوق ثابتی ندارند و بسته به تعداد ساعتی که تدریس می کنند حقوق می گیرند در این شرایط هیچ حمایتی از این جامعه صورت نگرفت.
ویولن ایرانی در دانشگاه‌های ایران جایی ندارد/ حذف ویولن ایرانی ازموسیقی ملی مساوی با حذف کل موسیقی ایران بود/ اکثر آدم‌ها استعداد موسیقی دارند/ هیچ امنیت شغلی یا بیمه کارآمدی برای هنرمندان و مدرسین موسیقی نیست

مهران شریفیان در سال ۱۳۶۶ در خانواده‪‫ای فرهنگی و هنری در شهر هنرپرور اصفهان چشم گشود. وی ساز ویولن را نزد استاد شادروان حسن برجیان در هنرستان موسیقی اصفهان از سال ۱۳۷۹ شروع به فراگیری کرد، سپس از محضر اساتیدی بنام از جمله استادان «بهنام برجیان»، «بهمن همتی»، «کریم خوش الحان»، «سعید زهیدی»، «مهران مهتدی» و «پیروزان کوهی بهره » برده و فنون لازم در این خصوص را از این اساتید فرا گرفت. وی همچنین دارای مدرک مهندسی مکانیک در مقطع کارشناسی ارشد بوده و نیز تحصیلات موسیقی خود را در رشته موسیقی گرایش آهنگسازی در مقطع کارشناسی دنبال می کند.ایشان از سال ۱۳۸۷ با همکاری با آموزشگاه آزاد موسیقی موسوی‫ها تدریس ویولن را آغاز و سابقه تدریس و همکاری با آموزشگاه‌های موسیقی معتبر تهران را دارد. در ضمن سابقه همکاری با گروه‌های موسیقی و کسب رتبه‌های برتر نظیر کسب رتبه نخست در چهارمین جشنواره موسیقی سنتی استان مرکزی در بخش گروه نوازی به همراه گروه فرزانه، کسب رتبه نخست در بخش آهنگسازی و موسیقی بیستمین جشنواره تئاتر مناطق کشور در تبریز، رتبه برتر بخش آهنگسازی و موسیقی بیستمین جشنواره تئاتر استان مرکزی و رتبه نخست بخش آهنگسازی در جشنواره سرود کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان مرکزی و همچنین حضور افتخاری و فعال و موثر در اجراهای مختلف جهت حمایت از بیماری‌های خاص و کلیوی و غیره را دارا بوده و بوجود آن مفتخر می‌باشد. گفتگوی «مهران شریفیان» مدرس و نوازنده ساز ویولن را با خبرنگارموسیقی خبرایران در ادامه می خوانید:

ردیف های آوازی را نزد کدام یک از استادان آموختید و در موسیقی ایرانی، سواد و آموزش تئوریک چه جایگاهی دارد؟

پس از آنگه ردیف‌های صبا، تجویدی، و ملک را نزد استاد برجیان به پایان رساندم ، خدمت استاد بهمن همتی از شاگردان ارشد استاد تجویدی رسیدم و به شیوه‌ای متفاوت شروع به فراگیری دستگاه‌ها و گوشه‌های آنها از طریق گوش پرداختم. در خصوص ویولن ایرانی باید عرض کنم متاسفانه اکثر اساتید، تئوری دستگاه‌ها شامل تعاریف «نت شاهد»، «ایست» و «وجه تمایز گوشه‌ها با یکدیگر» را برای هنرجویان تفهیم نمی کنند و فقط صرفا به آموزش ردیف از طریق کتاب بسنده می کنند و باعث می شود پس از سال‌ها ردیف نوازی از روی کتاب، هنرجویان نتوانند دستگاه‌ها را تشخیص دهند یا بداهه نوازی کنند.

 

یکی از اصلی ترین فعالیت های شما در حوزه موسیقی، تدریس است. درباره ردیف یا شیوه ای که تدریس می فرمایید برای ما می گویید؟

 یکی از مواردی که در ویولن بسیار اهمیت دارد،  مبحث سلفژ و تقویت شنوایی است. چرا که ساز «ویولن» مانند سازهای «تار» و «سه تار» پرده بندی ندارد و یا مانند «پیانو» دارای کلاو‌یه نیست یا مانند «سنتور»سیم‌های مجزا ندارد و لذا جای انگشتان بر روی دسته ساز مشخص نمی‌باشد . با تمرین و ممارست هنرجو به جای صحیح نت ها پی می برد. متاسفانه در ایران هنرجویان بدون آشنایی با این مبحث انتخاب ساز می کنند که من بخشی از زمان کلاس را به این مهم می پردازم و با کتاب اول هنرستان خالقی آموزش ویولن رو آغاز می کنم. ولی هر آنچه در کتاب ویولن برای آموزش در نظر گرفته شده را به صورت پیش نیاز درس‌های هفتگی شان آموزش می دهم و اعتقاد دارم نواختن آهنگ چنانچه درسطح نوازندگی هنرجو باشد نه تنها ایرادی ندارد بلکه با افزایش انگیزه و علاقه در وی تاثیر شگفت انگیزی بر روی تمرین کردن درس های وی می گذارد.

 

آیا یادگیری موسیقی، نیاز به استعداد خاصی دارد ؟

اگر هنرجو خیلی با استعداد باشد خب طبیعتا به سرعت اش درپیشرفت کمک می کند. ولی به نظر بنده اکثر آدم‌ها استعدادش را دارند و تمرین درست و کافی خیلی نقش پررنگتری نسبت به استعداد دارد.  

 

شرایط کنونی حوزه آموزش موسیقی درایران را چگونه ارزیابی می کنید؟

باعث تاسف است که ویولن ایرانی در دانشگاه‌های ایران جایی ندارد و برای من که علاقه مند به ادامه تحصیل دررشته نوازندگی ایرانی درساز ویولن هستم هیچ رشته دانشگاهی در مقطع کارشناسی یا کارشناسی ارشد وجود ندارد. این درصورتی است که اکثر آهنگسازان بنام ایران از جمله، «یاحقی»، «بدیعی»، «تجویدی»، «خرم»، «لشکری»، «خالدی» و... ویولن ایرانی می نواختند.

 

هنرمندان به خصوص نوازندگان و مدرسین موسیقی چقدر در ایران امنیت شغلی دارند؟

 متاسفانه هیچ امنیت شغلی یا بیمه کارآمدی برای هنرمندان و مدرسین موسیقی در نظر گرفته نمی شود. نمونه اش همین الان که بخاطر کرونا آموزشگاه‌های موسیقی چندین ماه تعطیل شده بودند از آنجایی که مدرسین از آموزشگاه حقوق ثابتی ندارند و بسته به تعداد ساعتی که تدریس می کنند حقوق می گیرند در این شرایط هیچ حمایتی از این جامعه صورت نگرفت.

 

هنر موسیقی چقدر می تواند به اشتغال و فضای کسب و کار در کشورمان کمک کند؟

 برعکس سال های قبل که فقط خانواده ها به فکر کلاس زبان و ورزش بچه هایشان بودند، اگر خوب دقت کنید می بینید که یکی از دغدغه های خانواده ثبت نام فرزندان شان در کلاس‌های موسیقی است. لذا این فرصت خیلی خوبی را ایجاد می کند برای اشتغال دربخش تدریس و تاسیس آموزشگاه موسیقی ، که خیلی در جهت کسب و کار و آینده فرزندان خانواده ها مفید خواهد بود.

 

از ورود ویولن به موسیقی ایرانی بگویید و اینکه چرا عامه مردم بر این باورند که یادگیری ویولن دشوار است، شما هم موافقید؟

من مدرس ساز ویولن هستم. به نظر من تمرین نقش بسیار پراهمیت تری نسبت به استعداد دارد. به شکلی که استعداد کم را به راحتی با تمرین بیشتر می توان جبران کرد . من دراین ۱۴ سال تدریس ام به ندرت هنرجویی را دیدم که بی استعداد باشد و معمولا همگی ازاستعداد حداقلی برخورداربودند . ‌جالب اینکه بدانید یکی در شروع کار خیلی خوب مطالب را متوجه می شود و پیشرفت می کند دلیل نمی شود که تا سطوح عالی هم به همین شکل باشد و برعکس. خیلی ازهنرجویان اول شروع کارنوازندگی خیلی کند و سخت پیش می روند ولی بعد از یک ‌مدت بر ویولن مسلط شده و سرعت یادگیریشان ارتقا پیدا کرد.

 

موسیقی کنونی ایران از نظر آموزش، یادگیری و اجراهای صحنه ای در چه وضعیتی قرار دارد؟

به نظر من حذف ویولن ایرانی از موسیقی ملی ما حذف کل موسیقی ایران بود. ارکستر بدون ساز زهی ویولن ارکستر معنا ندارد . ما در سال های نه چندان دور دارای چندین ارکستر در رادیو بودیم که نقش اصلی همه آنها را نوازندگان و آهنگسازان ویولنیست برعهده داشتند. متاسفانه با نابودی ویولن ایرانی و خاموش کردن صدای طرفداران این ساز، دراین ۴۰ سال آهنگ ماندگاری ساخته نشد که برای همیشه جاودانه بماند . متاسفانه جوانان به موسیقی‌های بی محتوا علاقمند شدند و راه را به نظر من اشتباه داریم قدم برمی داریم.

 

تا چه اندازه تدریس صحیح موسیقی را اثربخش می دانید ؟

 تدریس صحیح در ساز ویولن بیشتر از هر ساز دیگری اهمیت دارد. چرا که دسته ساز پرده بندی ندارد و محل قرارگیری انگشتان مشخص نشده و فقط در صورتی که چگونگی گرفتن ساز و نحوه صحیح انگشت‌گذاری بصورت درست آموزش داده شده باشد صدای ژوست و دقیق از ساز شنیده می شود . اگر این نکات رعایت نشود به شکل عجیبی تاثیر منفی در صدا دهی زیبای ساز می گذارد. اگر تقویت شنوایی در کنارآموزش درس به درس کتاب صورت نگیرد، هنرجو هیچ گاه جای انگشتان را بصورت دقیق متوجه نمی شود.

 

وضعیت تدریس موسیقی در تهران و شهرستانها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

کلا با این طرز فکر که ویولن ساز بسیارسختی بوده و یادگیری اش غیرممکنه شدیدا مخالف هستم. هر سازی سختی های مربوط به خودش را دارد. ولی با تمرین هر غیرممکنی را می شود ممکن کرد. ویولنی در سطح خیلی عالی قبول دارم خیلی سخت است و شاید هر کسی نتواند به آن حد برسد. ولی اکثرعلاقمندان چنین انتظاری از نوازندگی خود ندارند و با کمی صبر و تمرین و ممارست به آن حد از نوازندگی که مد نظرشان خواهند رسید. متاسفانه برای ساز ویولن می بینم که چندین سال هنرجویان را معطل می کنند و یک سری کتاب خشک که خیلی سرعت آرامی در آموزش دارد را پیش نیاز کتاب‌های اصلی هنرستان موسیقی می‌کنند و با این کارشان وقت و هزینه هنرجو را تلف می کنند.

 

آیا تابحال به کنار گذاشتن موسیقی از زندگی شخصیتان فکر کرده‌اید؟

من کارشناس ارشد مهندسی مکانیک دارم و الان بیش از ۱۰ سال است که در حوزه نفت و گاز و پتروشیمی فعالیت می کنم. در مجموعه‌شرکت های زیرمجموعه نفت و کلا منبع درآمد اصلی ام از این راه میگذرد . موسیقی را همیشه از روی علاقه شخصی دنبال می کردم حتی وقتی کارشناسی موسیقی در گرایش آهنگسازی را هم گرفتم. همزمان در رشته مهندسی مکانیک مشغول به کار بودم. موسیقی جزئی از وجوده من است و نمی توانم حتی به کنار گذاشتنش فکر کنم چه برسه به اینکه این کار را بخواهم انجام بدهم.

آخرین اخبار
© استفاده از مطالب تنها با ذکر منبع (خبرایران) مجاز می باشد.
طراحی، تولید و اجرا: دلتاوب