شش اقدام ویژه و راهبردی برای تحقق شعار سال در صنایع مختلف

آقای دکتر رضا رحمانی وزیر اسبق صنعت معدن و تجارت با حضور در شانزدهمین نمایشگاه قیر، آسفالت و ماشین‌آلات، از ظرفیت‌ها، جدیدترین فناوری‌های نوین و دستاوردهای بخش خصوصی فعال در این حوزه، بازدید کرد.

 رحمانی با حضور در این نمایشگاه، به صورت ویژه از غرفه مجتمع پالایشگاهی شیمی گستر سهند ارس که در حوزه تولید انواع قیر و پالایش فرآورده‌های نفتی و ترکیبات گازی عالی فعالیت دارد، بازدید و با مدیران این مجموعه، پیرامون ظرفیت‌های تولیدی و صادراتی، به گفتگو نشست.

 

 وزیر اسبق صنعت، معدن و تجارت در مصاحبه با خبرنگار روابط عمومی این مجتمع پالایشگاهی، در پاسخ به این سوال که با توجه به نام‌گذاری سال جاری با عنوان "جهش تولید با مشارکت مردم" از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی، چه اقداماتی باید در تولید و صادرات به‌ویژه در  حوزه قیر، آسفالت و محصولات پتروشیمی انجام شود که شاهد تحقق شعار سال در این صنعت باشیم، اظهار داشت:

 

با توجه به نام‌گذاری سال جاری با عنوان "جهش تولید با مشارکت مردم" از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی، در حوزه صنعت و تولید به صورت عام و صنعت قیر و آسفالت و محصولات پتروشیمی به صورت خاص، مجموعه‌ای از اقدامات کلیدی می‌تواند در تقویت این صنایع به‌صورت کارآمد و مشارکتی مفید باشد. این اقدامات، علاوه بر بهره‌گیری از ظرفیت‌های موجود، بستری مناسب برای حضور فعالان بخش خصوصی و سرمایه‌گذاران خرد در این عرصه فراهم می‌کند و به نوعی تحقق سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و استقلال صنعتی کشور را نیز تسهیل می‌کند.

 

به اعتقاد بنده، در این خصوص ۶ اقدام مهم و راهبردی باید در دستور کار مسئولان و فعالان بخش خصوصی قرار گیرد.

 

در اقدام اول باید به ایجاد و توسعه صندوق‌های سرمایه‌گذاری توجه شود.

ایجاد و توسعه صندوق‌های سرمایه‌گذاری می‌تواند بستری برای جذب سرمایه‌های خرد فراهم کند و حتی به مردم نیز امکان مشارکت در پروژه‌های توسعه‌ای کشور را بدهد. عرضه عمومی سهام در این صندوق‌ها نه تنها باعث افزایش اعتماد مردم به سرمایه‌گذاری در صنایع پایه می‌شود، بلکه از سوی دیگر، امکان توسعه زیرساخت‌های تولیدی و بهره‌برداری از منابع بیشتر را فراهم می‌سازد.

 

در این حوزه، باید به تأمین مالی جمعی (Crowdfunding) نیز توجه کرد. ایجاد بسترهای تأمین مالی جمعی می‌تواند پروژه‌های کوچک و متوسط را به مرحله اجرا برساند. این بسترها از طریق سامانه‌های دیجیتال و تحت نظارت دولت می‌تواند جذب سرمایه‌های بخش خصوصی را تسهیل کند و در عین حال، مخاطرات را برای سرمایه‌گذاران کاهش دهد.

 

در اقدام دوم باید برای حمایت و پشتیبانی قانونی و مالی از سرمایه‌گذاری بخش خصوصی برنامه‌ریزی و اقدامات لازم صورت گیرد. در این در این خصوص به اعتقاد بنده و اقدام مهم را می‌توان در دستور کار قرار داد.

اقدام اول ایجاد مشوق‌های مالیاتی است. ارائه معافیت‌ها و تخفیف‌های مالیاتی برای سرمایه‌گذاران در صنایع مختلف به‌ویژه برای صندوق‌های سرمایه‌گذاری و شرکت‌های کوچک و متوسط که از سرمایه خرد استفاده می‌کنند، می‌تواند انگیزه مشارکت سرمایه‌گذاران را تقویت کند. معافیت مالیاتی برای سرمایه‌های وارد شده به این حوزه از مهم‌ترین ابزارهای جذب سرمایه‌های خرد است.

 

اقدام مهم دوم در این خصوص، کاهش تعرفه‌های گمرکی برای تجهیزات و مواد اولیه است.

کاهش تعرفه واردات تجهیزات و مواد اولیه صنعتگران می‌تواند موجب کاهش هزینه‌های تولید شود. این سیاست‌ها به نفع مردم و سرمایه‌گذاران خواهد بود و از نظر مالی و تجاری، فعالیت در این حوزه، توجیه‌پذیرتر خواهد شد.

 

اقدام مهم سوم، ایجاد زیرساخت‌های شفافیت و اعتمادسازی در فرآیندهای اقتصادی و مالی است.

برای این کار، تدوین گزارش‌های شفاف و دقیق باید در دستور کار قرار گیرد.

 اعتمادسازی از طریق ارائه گزارش‌های شفاف مالی و عملیاتی در همه صنایع تولیدی می‌تواند جذابیت بیشتری برای مشارکت بخش خصوصی در تولید ایجاد کند. شفافیت در عملکرد اقتصادی این صنایع و ارائه اطلاعات دقیق و منظم از میزان تولید و سودآوری پروژه‌ها، به سرمایه‌گذاران اطمینان می‌دهد که سرمایه‌گذاری‌هایشان در یک چارچوب شفاف و کارآمد انجام می‌شود.

 

اقدام تکمیلی و مهم دیگری که باید در این حوزه انجام شود، نظارت دقیق و ایجاد نهادهای ارزیابی مستقل است. برای اطمینان‌بخشی به سرمایه‌گذاران و جلوگیری از سوءاستفاده، ایجاد نهادهای نظارتی مستقل برای ارزیابی عملکرد صندوق‌ها و شرکت‌های فعال در این حوزه ضروری است.

 

چهارمین و یکی از مهمترین اقدامات، توانمندسازی نیروی انسانی متخصص و توسعه فناوری‌های بومی در صنعت و تولید است. توسعه صنایع، نیازمند نیروی کار ماهر و متخصص است. دولت و بخش خصوصی می‌توانند با راه‌اندازی برنامه‌های آموزشی و فنی در دانشگاه‌ها و مراکز فنی حرفه‌ای، به تربیت نیروی انسانی کارآمد کمک کنند. همچنین با ایجاد مشوق‌ها برای جذب نیروهای جوان و کارآفرین می‌توان بهره‌وری در این حوزه را بهبود بخشید.

 

در خصوص توسعه و بومی‌سازی فناوری‌های تولید نیز باید عرض کنم، با سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه (R&D) و بهره‌گیری از دانش بومی، امکان کاهش وابستگی به فناوری‌های خارجی و کاهش هزینه‌های تولید فراهم می‌شود. همچنین با پشتیبانی از نوآوری‌های داخلی، می‌توان به کاهش هزینه‌ها و افزایش بهره‌وری در تولید دست یافت.

 

پنجمین اقدام و مهم و پایه‌ای در صنعت و تولید کشور، ارتقاء و بهینه‌سازی زنجیره تأمین و لجستیک است. برای این مهم، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های حمل‌ونقل و لجستیک باید در دستور کار قرار گیرد. بهبود زیرساخت‌های حمل‌ونقل، از جمله توسعه شبکه‌های ریلی و جاده‌ای به‌ویژه در مناطق تولید انبوه، می‌تواند به افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌های لجستیکی کمک کند. این کار از یک طرف هزینه‌ها را کاهش می‌دهد و از طرف دیگر امکان دسترسی فعالان بخش خصوصی را به فرصت‌های سرمایه‌گذاری در مناطق مختلف فراهم می‌کند.

 

بهینه‌سازی مصرف انرژی و منابع نیز در این خصوص بسیار اهمیت دارد. استفاده از فناوری‌های بهینه‌سازی مصرف انرژی و مدیریت منابع می‌تواند هزینه‌های تولید را به شدت کاهش داده و زمینه‌ساز حفظ منابع برای آینده باشد.

 

و در نهایت ششمین اقدام مهم، افزایش صادرات و توسعه بازارهای خارجی است.

مسئولان و فعالان بخش خصوصی باید توجه ویژه‌ای به ایجاد توافقات تجاری و کاهش تعرفه‌های صادراتی داشته باشند. تسهیل صادرات محصولات مختلف مثل قیر و آسفالت و سایر محصولات و خدمات و ایجاد توافقات تجاری با کشورهای منطقه می‌تواند ضمن گسترش بازارهای صادراتی، ارزش افزوده بیشتری را برای کشور ایجاد کند. این اقدام می‌تواند از سرمایه‌گذاری‌های بخش خصوصی در این حوزه پشتیبانی کند و به توسعه پایدار اقتصادی کشور کمک کند.

 

البته در این خصوص باید همه تدابیر لازم برای رفع مشکلات تولید کنندگان کشور در حوزه صادرات، نقل و انتقال مالی و مشکلات تعهد ارزی، اتخاذ شود.

 

اقدام مهم دیگری که در این خصوص باید به آن اشاره شود، توسعه برندینگ و بازاریابی بین‌المللی است. با استفاده از راهبردهای بازاریابی بین‌المللی، صنایع، تولیدات و خدمات ایرانی می‌توانند حضور فعال‌تری در بازارهای جهانی داشته باشند و ارزش افزوده بیشتری برای سرمایه‌گذاران ایجاد کنند.

 

در پایان باید عرض کنم، به طور کلی، برای تحقق شعار سال در صنایع و تولیدات مختلف مثل قیر و آسفالت و سایر محصولات و خدمات، نیاز به یک رویکرد جامع و هم‌افزا داریم که از طریق تشویق سرمایه‌گذاری‌های بخش خصوصی، شفافیت و نظارت کارآمد و توسعه فناوری‌های بومی به افزایش تولید و بهره‌وری این صنایع کمک کند. اقدامات و حمایت‌های هدفمند دولت و بخش خصوصی می‌تواند بستری مطمئن برای جذب سرمایه‌های خرد و تحقق اهداف اقتصادی کشور و نام‌گذاری سال فراهم شود.