خبرایران: امری که در فیلم سینمایی «سر به مهر»؛ مشهود است ، عدم توانایی سازندگان فیلم در انتقال مفاهیم مد نظرشان به تماشاگر است که در مواقعی حتی موجب برداشت های غلط نیز می شود.
خبرایران: هادی حیدری اولین فیلم هادی مقدم دوست در مقام کارگردان ، روایت شخصیت محوری است از کشمکش های درونی صبا، کاراکتر اصلی فیلم، با بازی لیلا حاتمی که با وجود زندگی در جامعه مدرن و بی مذهب ، درگیر تعلقات و وابستگی های مذهبی گشته است . لیلا حاتمی که پیش از این در فیلمهایی مانند "هر شب تنهایی" ، بخوبی از عهده ایفا چنین نقشی بر آمده بود ، این بار نیز در همان استانداردها ظاهر می شود ، با این وجود، چنین امتیازی در دل فیلمنامه کم منطق و ساده انگارانه فیلم حل می شود و کمتر به چشم می آید.
"سر به مهر" با نمایش زندگی مجازی صبا ، مانند سرگرم بودن زیاد با وبلاگش و از سوی دیگر سرگشتگی های ناشی از آن ، تا حدودی سعی بر نمایش مشکلات زندگی در جامعه تقریبا مدرن و تاثیر تکنولوژی بر آن دارد ، اما متاسفانه بخش دوم قضیه ، یعنی همان سرگشتگی ها و ناامیدی های متعاقب آن ، به هیچ عنوان از دل داستان فیلم برنمی آید. این معضل را می توان به بخش بازگشت صبا به دین و قضیه نمازخوان شدنش هم تعمیم داد.
در حدود دقیقه سی ام داستان و پایان یک سوم ابتدایی فیلم ، صبا به عنوان فردی که تا به حال ، هیچ وقت نماز نخوانده و حتی نماز خواندن منیره، یکی از دوستانش را مسخره می کرده است ، دچار تغییر منش و روش می گردد و شروع به نماز خواندن می کند. نمایش چنین چرخشی در سینما بدون توجه به منطق ها و سبب های بیرون آمده از متن فیلم ، می تواند مرگ آن را در همان وهله اول رقم بزند. در این جا نیز تنها دلیلی که برای این چرخش بیان می گردد ، پیشنهاد یکی از دوستان وبلاگی صبا است که بر اساس آن ، صبا تصمیم به چنین تغییری می گیرد و در نتیجه با عدم پرداخت مناسب به این چرخش مهم ، چنین مطلبی بسیار غیرقابل باور می شود.
مقداری قبل از این چرخش و در حدود دقیقه بیست و پنجم فیلم ، قضیه سوغاتی حامد(آرش مجیدی) ، برادر لیلا ( هم خانه صبا/ خاطره اسدی) ، به صبا مطرح می گردد. قضیه ای که شاید به توان تنها پیش زمینه داستانی برای نقطه عطف اول فیلم، یعنی نمازخوان شدن صبا دانست. احساس شک متمایل به ذوقی که دچار آشفتگی صبا می شود و حتی در قسمتی با حالت نالان و گریان از خدا می خواهد تا تنها همین موضوع را برای وی مشخص کند. بدین ترتیب شاید اگر تنها به حرف فیلم نگاه شود ، اصلی ترین انگیزه برای نماز خواندن صبا ، شوهر پیدا کردن است و احتمالا تنها همین موضوع است که می تواند او را برای نماز صبح به فرودگاه بکشاند. جالب تر این جاست که به محض رسیدن صبا به خانه ، مهمترین خواسته های وی در قنوت نمازش محقق می گردد. ابتدا خواهرش خبر از عمل چشمش می دهد و می گوید قرار است به زودی خوب شود و بعد از آن لیلا او را دعوت به کار می کند. بعد از مدت زمان کوتاهی نیز حامد از او خواستگاری می کند. این نگاه سطحی سازندگان فیلم به نماز ، نه تنها موجب بزرگداشت آن نشده ، بلکه جایگاه آن را به شدت نازل کرده است.
در آمارگیری که توسط مجله ققنوس بر نمونه ای از تماشاگران در ایام جشنواره فجر انجام شده بود، 43 درصد پاسخ هدف اصلی فیلم را نداده بودند و 23 درصد افراد اعتماد به نفس و نگرش مثبت را هدف اصلی فیلم دانسته بودند و جالب اینکه تنها 8 درصد افراد معتقد بودند که فیلم درباره نماز و اهمیت آن است . در نظر سنجی دیگر همین مجله ، بیش از 45 درصد از تماشاگران بعد از تماشای فیلم یا احساسی نداشته اند و یا ناامید و نگران و گریزان از جامعه شده بودند. با در نظر گیری تمامی این مطالب، امری که مشهود است ، عدم توانایی سازندگان فیلم در انتقال مفاهیم مد نظرشان به تماشاگر است که در مواقعی حتی موجب برداشت های غلط نیز می شود.