پشت پرده دعوای حاتمی کیا و عرب نیا در فیلم «چ»

به گزارش خبر ایران  سیدعلی ضیاء مجری برنامه «بعضیا» شب گذشته یکشنبه 16 آذر میزبان بابک حمیدیان بازیگر سینما و تلویزیون بود.او یادآور شد: اما من زیاد پیاده می‌روم و گاهی در این پیاده‌روی‌ها بهروز افخمی را هم می‌بینم. سوار مترو هم می‌شوم. این را نمیگویم تا همه بگویند به به چه هنرمند مردمی. بلکه من از ترافیک تهران عاجز هستم و وقتی از پیاده روی خسته شوم سوار مترو می‌شوم.پدر حمیدیان نیز در بخش دیگری از گفت‌وگویش با «بعضیا» تأکید کرد: ابراهیم حاتمی کیا کارشناس فیلم جنگی است. من به اسم اصغر وصالی کاری ندارم اما او کار بزرگی انجام داد و «چ» هم فیلم خوبی بود.او در پایان گفت: دوست دارم اوج موفقیت‌های بابک را ببینم و او را در اوج آرامش ببینم.

در ادامه برنامه، گفتگو به نقش اصغر وصالی در فیلم «چ» رسید و حمیدیان درباره این تجربه گفت: کار کردن با حاتمی‌کیا سخت و جذاب است. بینندگان اگر دی وی دی فیلم را بگیرند در آن پشت صحنه کاملی وجود دارد که حاتمی کیا توضیحات خوبی درباره نگاهش به این فیلم زده است. حاتمی‌کیا می‌خواست چمرانی که برای صلح و گفتگو آمده را به تصویر بکشد.

او گفت: فریبرز عرب نیای نازنین هم به تمامی آن چیزی را نقش آفرینی کرد که کارگردان می‌خواست.حمیدیان درباره اینکه برخی می‌گفتند «چ» فیلم اصغر وصالی است نه شهید چمران، گفت: از آنجایی که وصالی صریح‌تر است و بیشتر حرف می‌زند، جنس رفتار او به نحوی است که اوپررنگ تر به چشم می‌آید اما نباید به این سمت رفت. من هم آنچه کارگردانم خواست انجام داد. ایفای نقش اصغر وصالی ترس‌های بزرگی را می‌تواند به همراه داشته باشد و درباره افرادی که در دوران معاصر هستند منِ بازیگر نمی‌توانم به خیالم استناد کنم و باید به حقایق توجه کنم.

این بازیگر یادآور شد: بیشترین نگرانی من درباره همسر وصالی بود. خانم کاظم‌زاده که گرچه می‌خواستم با او ارتباط بگیرم اما فرصتش پیش نیامد و حاتمی‌کیا از من خواست بعد از ساخت فیلم ببینیم قضاوت‌ها چگونه است. وقتی کاظم‌زاده این نقش را از من پذیرفت، خستگی از وجود من رخت بربست. گرچه من نه شباهتی به شهید وصالی داشتم و نه هم قد و هم هیکل او بودم. او بالا بلند بود.بازیگر «هیس... دخترها فریاد نمی‌زنند» درباره اظهارنظرهای مردم گفت: حق طبیعی مردم است که نظر بدهند. اگر نظرات آنها از سر احساس باشد که به دیده جان می‌پذیرم. دوست جوانی به من اعتراض کرد که واقعیات تاریخی در «چ» رعایت نشده و ما چپ‌ها از تو توقع نداشتیم دراین فیلم بازی کنی! به او گفتم این شیطنت‌ها را نکن. با او حرف زدم و نقدش را نپذیرفتم. گفتم اگر من در سینمای مطلوب تو بازی نمی‌کنم یک موضوع شخصی است. من از گرمای کاوه تا سرمای 10 درجه زیر صفر شرق تهران، در این فیلم با همه باورهایم بازی کردم.

او در پاسخ به سوال ضیاء درباره تنش‌های ابراهیم حاتمی کیا و فریبرز عرب‌نیا در فیلم «چ» گفت: اگر بخواهم واژه‌ها را تلطیف کنم، بین آنها تفاوت نگاه وجود داشت. اما سرانجام همسو شدند و این در خروجی فیلم و به استناد پشت صحنه مشخص است. من هم در آن فیلم تیمی داشتم که شامل بچه‌های جوان بود و با هم عشق بازی کردیم و دلتنگشان می‌شوم. من به آنها یادآوری کردم که وقتی وارد فضای فیلم «چ» می‌شوید اینجا دهه 60 است. بچه‌های من در «چ» بی نظیر هستند و فقط حضور ندارند. بلکه پر از رنگ و خون و باور هستند. من به همه سلام میدهم و مدیونشان هستم.

این بازیگر در پاسخ به اینکه آیا اهدای جوایز سیمرغ بر اساس لابی صورت می‌گیرد یا خیر، گفت: من در جشن خانه سینما انتظار داشتم برای «چ» و «رستاخیز» جایزه بگیرم. اما حمیدرضا آذرنگ جایزه را برد که من به او تبریک می‌گویم و بازی‌اش در «ملکه» خیلی خوب بود اما من کاندیدا هم نشدم. اگر چند سال پیش این اتفاق می‌افتاد اعتراض می‌کردم اما حالا بزرگتر شده‌ام.او گفت:‌ فردای سیمرغ گرفتن هم به اساتیدی چون گلمکانی و عیاری زنگ زدم و آنها گفتند من 7 رای مثبت داشته‌ام. ایفای سه نقش ابن زیاد، یزید و اصغر وصالی در یک جشنواره، چرخش جذابی است اگر صادق باشیم. من به این چرخش‌ها می‌بالم. شاهین شجری کهن منتقد به من گفت تو پرسونا نداری و وقتی به تو فکر می‌کنیم با نقش خاصی به یادت نمی‌آوریم. من از پرونده کاری‌ام در سینما دفاع می‌کنم.