سیدمحمدطباطبائی‌نژاد، مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی با اشاره به اینکه منتظر حکم رضاداد برای مشخص شدن تکلیف پروژه «لاله» است، گفت: ما مکلف به اجرای نظر حَکم هستیم، امیدواریم نیک‌نژاد نیز این وظیفه قانونی را انجام دهد.
به گزارش خبرنگار خبرایران، نشست خبری مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ظهر امروزبا حضور«سیدمحمد طباطبایی‌نژاد»رئیس مرکز گسترش سینمای مستند تجربی ،«مرتضی رزاق کریمی» معاون فرهنگی و تولید مرکز گسترش و اصحاب رسانه در این مرکز برگذارشد.
دراین نشست خبری«سیدمحمد طباطبایی‌نژاد»رئیس مرکز گسترش سینمای مستند تجربی با اشاره به آخرین وضعیت فعالیت‌های مرکز گسترش گفت: از دی ماه سال 92 قرارداد ساخت 22 فیلم مستند بسته شده و از ابتدای سال 93 نیز قرارداد ساخت 44 فیلم مستند و همچنین 4 فیلم انیمیشن و 4 فیلم سینمایی اول تصویب و منعقد شده است.در بحث فیلم داستانی بین مرکز گسترش و انجمن سینمای جوان تفکیک صورت گرفته و براساس آن هدف ما ساخت فیلم داستانی حرفه‌ای است و مجوز ساخت 20 فیلم کوتاه حرفه‌ای گرفته شده. همچنین در بحث پژوهش 15 کتاب در حال ترجمه است و فصلنامه سینماهای قدیم که یک فصلنامه تخصصی در حوزه سینمای مستند است؛ از بهار 93 به سردبیری علیرضا قاسم‌خان در حال انتشار است.
طباطبایی در پاسخ به سوالی در رابطه با مستندسازانی که قرارداد بسته‌اند ولی فیلم‌های خود را تحویل نداده‌اند؛ گفت: بعضی مستندسازان به مرکز گسترش بدهکار هستند که ما با تقسیط بدهی آنها یا کم کردن مبلغ بدهی‌شان از بودجه قرارداد جدید به دنبال حل مشکل هستیم.
وی در پاسخ به سوال دیگری پیرامون اینکه آیا امکان دارد به صدا و سیما بازگردد یا خیر؛ گفت: من کارمند رسمی صدا و سیما هستم و امسال هم ماموریت من در سازمان سینمایی تمدید شده و سومین سالی است که در سازمان سینمایی هستم.
وی در پاسخ به سوالی پیرامون حذف بخش‌هایی از جشواره سینما حقیقت گفت: تلاش داریم این جشنواره به استانداردها نزدیکتر شود البته در دوره‌های قبل جشنواره محاسنی داشت و معایبی. هرچند معایب جشن از محاسن آن بیشتر بود. به طور مثال یکی از محاسن آن تفکیک کردن فیلم‌ها به موضوعات مختلف بود.زمانی که جشنواره فیلم آوینی نبود؛ جشنواره فیلم حقیقت به صورت مستقل برگزار می‌شد. از آن پس تصمیم گرفته شد در دل جشنواره سینما حقیقت برگزار شود.
طباطبایی نژاد در پاسخ به آخرین وضعیت فیلم لاله گفت: با تهیه کننده و کارگردان این فیلم جلسات بسیاری برگزار کردیم اما متاسفانه بخش زیادی از خواسته‌های آنها نامعقول است و از نظر من وجاهت حقوقی ندارد. متاسفانه فیلم لاله به دلیل برنامه‌ریزی غلط در تولید متوقف مانده و مهمترین بخش فیلم که پیست اتومبیلرانی و ستون اصلی فیلم است؛ متوقف مانده. فیلم لاله تبدیل به یک موجود ناقص الخلقه‌ای شده که حتی پدر و مادر هم ندارد.تمام اتومبیلهای این پروژه را به یک سوله در کرج منتقل کردیم که نگهداری آنها هزینه‌های گزافی برای ما دارد. براساس بندی از قرارداد و به درخواست اسدالله نیک نژاد(کارگردان فیلم) علیرضا رضاداد به عنوان حکم از سوی سازمان سینمایی معرفی شده و هر حکمی ایشان بدهد؛ قابل قبول است.
وی در پاسخ به این سوال که گفته می‌شود با فروش ماشین‌ها می‌توانیم هزینه‌ها را تسویه کنیم؛ گفت: چنین حرفی صحت ندارد. گرانترین ماشین که BMV 2007 است در زمان خود 80 میلیون تومان قیمت داشت و امروز این ماشین را حتی 25 میلیون تومان نیز نمی‌خرند. اگر تمام اموال فیلم لاله را بفروشیم عایدی ما 250میلیون تومان می‌شود درحالیکه هزینه‌ای که تا امروز برای فلیم لاله صرف شده 7 میلیارد تومان است. البته این را نیز باید بگویم اینکه گفته می‌شود مدیران سابق مرکز در این پروژه برای خود دستمزدی تعیین کرده‌اند درست نیست و ما هیچ مدرکی مبنی بر این ادعا نداریم.
طباطبایی نژاد در پاسخ به سوالی پیرامون حمایت از تولید فیلم‌های اول سینمایی گفت: هدف ما این است که فیلم با کیفیت تولید کنیم هر چند به تولید کمی نیز اهمیت می‌دهیم. بودجه‌ای که قرار بود به ما اختصاص پیدا کند 5 میلیارد تومان بود اما فقط 2.5 میلیارد تومان برای ساخت 10 فیلم سینمایی به ما اختصاص داده شده به همین دلیل ما به دنبال آن هستیم که بجای حضور مستقیم در ساخت یک فیلم از آنها حمایت کرده و بیشتر نقش مشارکتی داشته باشیم.
وی در پاسخ به سوالی پیرامون تعداد زیاد جشنواره‌های فیلم در کشور گفت: این مسئله درست نیست. در کشور ما جشنواره‌های سینمایی زیاد نیستند درحالیکه در کشورهای دیگر جشنواره‌های سینمایی زیادی برگزار می‌شود مثلا در فرانسه فقط با موضوع سفال 5 جشنواره فیلم برگزار می‌شود.
مرتضی رزاق کریمی معاون فرهنگی و تولید مرکز گسترش نیز گفت: ما تک تک پروژه‌ها را از سال 84 تا به امروز بررسی کرده‌ایم. متاسفانه بسیاری از پروژه‌ها مشکل مالی داشته یا بعضی از فیلمسازان به مرکز بدهکار هستند.دلیل اصلی این مشکل این است که اهالی سینما و به خصوص مستندسازان و کارگردانان فیلم کوتاه مشکل معیشت دارند و رسیدگی به این مشکل آنها مغفول مانده است.